Explaining the objectives of happy school curriculum based on Islamic instructions

Authors

1 Assistant Professor of the Faculty of Psychology and Education University of Tehran

2 Assistant Professor of the Education Imam Sadiq University Women’s campus

3 Master of Educational administration, Imam Sadiq University Women’s campus

Abstract

The present study investigates happiness and its causes in schools and specifically identifies the objects of happy school curriculum based on the Islamic instructions. This paper is a qualitative study with inductive-deductiveapproaches and has been prepared with content analysis method. This means that the review of the related studies, in the fields of psychology, education and Islamic sciences, the studies related to happiness, its factors and the objects of happy school curriculum based on conventional knowledge have been identified. In the following the traditions associated with the happiness factors in Islam were collected, analyzed andobjects of happy school curriculum were defined based on Islamic teaching. The results of this paper represents that the objects of happy school curriculum include three aspects of cognitive, attitude and skill proficiency. compare the results in two views showes that some components based on Islamic teachings not be found in conventional knowledge. Managing emotions and propensity , Satisfaction of divine destiny in different situations are like these.Other differences between the objectives of happy school curriculum in Islamic view and conventional knowledge are integration, aggregration, specificity, clearness of aims based on religious teaching.

Keywords

Main Subjects


آذربایجانی، م. و علی محمدی، ک. (1389). ساخت و اعتباریابی آزمون شادکامی با تکیه بر اسلام. تربیت اسلامی، 5(10)، 147ـ121.
آرگایل، م. (1383). روان‌شناسی شادی. ترجمه مسعود گوهری و دیگران. اصفهان: جهاد دانشگاهی دانشگاه اصفهان.
آزادپور، م. (1390). امکان­سنجی چگونگی ورود شادی به­عنوان تجربه یادگیری در محتوای برنامه درسی دوره ابتدایی پایه چهارم و پنجم دخترانه شهر تهران. پایان­نامه کارشناسی ارشد. دانشگاه پیام‌نور. واحد تهران مرکز.
آیزنک، م. (1375). روان‌شناسی شادی. ترجمه فیروز بخت و بیگی. تهران:  بدر.
ابوالمعالی، خ. (1392). پژوهش کیفی از نظریه تا عمل. تهران: علم.
اکبرزاده، ح. و حقیقی، ف. (1386). مدیریت شادی در مدرسه. تهران: رسل.
اکبری، م. (1393). غم و شادی در سیره معصومین (علیهم السلام). قم: فتیان.
پسندیده، ع. (1391). بررسی و تحلیل شادکامی از منظر قرآن. فصلنامه مطالعات تفسیری، 3(10)، 64ـ 45.
ــــــــ . (1392). الگوی اسلامی شادکامی با رویکرد روان‌شناسی مثبت‌گرا. قم: مؤسسه علمی فرهنگی دارالحدیث.
ــــــــ . (1392). شادکامی از دیدگاه پیامبر اعظم(ص). قم: کتاب نشر.
تاتل بام، ج. (1375). روان‌شناسی شاد زیستن. ترجمه زیلا نینوایی. تهران: گلشن.
جعفری، پ. و طالب‌زاده، ف. (1389). ارائه مدلی برای نشاط و شادی در مدارس ابتدایی شهر تهران. فصلنامه رهبری و مدیریت آموزشی، 4(14)، 32ـ 9.   
حاجیان، ف. (1385). بانوی ماه و مدرسه، تهران: نگاهی دیگر.
حسینی، م. (1389). شناسایی مؤلفه­های مدرسه مطلوب به منظور ارائه راهکارهای مناسب در نظام آموزش ­و­ پرورش از دیدگاه مدیران آموزش­ و­ پرورش شهر تهران. پایان­نامه کارشناسی ارشد. دانشگاه آزاد اسلامی. واحد رودهن.
خدایی، ز. (1390).  خدایا چگونه شاد باشم؟ قم: قلم زنان.
خسروی، ص. و قمرانی، ا. (1389). بررسی عوامل موثر بر شادکامی دانشجویان دانشگاه آزاد واحد فیروزآباد. مجله رشد، 6(1)، 11ـ 8.
ربانی، ر.؛ ربانی، ع.؛ عابدی، م. و گنجی، م. (1386). فرهنگ و شادی: رویکردی نظری و تجربی در زندگی روزمره سرپرستان خانوار در شهر اصفهان. فصلنامه انجمن ایرانی مطالعات فرهنگی و ارتباطات، 3(8)، 78ـ41
رضایی، م. (1386). چگونه مدرسه‌ای شاد داشته باشیم. زنجان: نیکان کتاب.
سالاری­فر، م.؛ شجاعی، م.؛ موسوی اصل، م. و دولت­خواه، م. (1390). بهداشت روانی با نگرش به منابع اسلامی. تهران: سمت.
سلیگمن، ام. ای پی. (1389). شادمانی درونی. ترجمه مصطفی تبریزی، رامین کریمی و علی نیلوفری. تهران: دانژه.
شورت، ای. سی. (1387). روش­شناسی مطالعات برنامه درسی. ترجمه محمود مهرمحمدی. تهران: سمت.
صابر، ک. (1387). معیارهای مدارس دوست‌داشتنی از دید دانش‌آموزان دختر متوسطه تهران. پایان‌نامه کارشناسی ارشد. دانشگاه آزاد اسلامی. واحد تهران مرکز.
صادقی، ع. (1385). عوامل مؤثر بر ایجاد مدرسه شاد. تهران: مؤسسه نوآوری‌های آموزش و پرورش.
طریقه‌دار، ا. (1379). شرع و شادی. قم: مؤسسه فرهنگی حضور.
عباسی‌نیا، م. (1391). مدارس شاداب دانش‌آموزان شاد، قم: انتشارات جامعه القرآن الکریم.
کار، ای. (1385). روان‌شناسی مثبت. ترجمه حسن پاشا شریفی و جعفر نجفی زند. تهران: نشر سخن.
کارلسون، آر. (1377). شادمانی پایدار. ترجمه ارمغان جزایری. تهران: البرز.
کدیور، پ. (1375). بررسی رشد وجدان اخلاقی دانش­آموزان و رابطه آن با جو سازمانی مدرسه. فصلنامه تعلیم و تربیت، 12(4)، 47ـ7.
کرمی نوری، ر. و مکری، ا. (1381). مطالعه عوامل مؤثر بر احساس شادی و بهزیستی در دانشجویان دانشگاه­ تهران. مجله روان‌شناسی و علوم تربیتی، 32(1)، 41ـ3.
کمیلی، م. (1386). شادی، نشاط و جوانی در اسلام. مشهد: زمزم هدایت.
متیوس، ای. (1389). راز شاد ماندن. ترجمه ندا شاه‌نظر. تهران: عقیل.
محمدی ری‌شهری، م. (1392). الگوی شادی از نگاه قرآن و حدیث. قم: مؤسسه دارالحدیث.
مردانی نوکنده، م. (1391). چیستی و ماهیت شادی در قرآن و روایات و راهکارهایی برای شاد زیستن. حبل‌المتین، 1(1)، 62ـ 35.
میرزایی، ب. (1389). بررسی میزان توجه به مؤلفههای شادکامی در برنامه درسی هنر دوره راهنمایی ایران. پایان‏نامه کارشناسی ارشد، دانشکده علوم تربیتی و روان‏شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد مرودشت.
میرشاه جعفری، ا.؛ سیادت، ع. و بهادران، ن. (1387). بررسی عوامل مؤثر در شادابی مدارس. اندیشه‌های نوین تربیتی، 4(2ـ1)،44ـ31.
میرشاه جعفری، ا. و تقوی‌نسب، ن. (1387). اصول بهداشت روانی از منظر صحیفه سجادیه. مطالعات اسلام و روان‌شناسی، 2(3)، 95ـ 75.
نصر اصفهانی، ع. (1382). ضرورت نشاط و شادابی در مدارس. پایان‌نامه کارشناسی ارشد. دانشکده علوم تربیتی. دانشگاه اصفهان.
نعمتی، م.؛ شریفی، ح.پ. و قاضی، ق. (1387). تأثیر آموزش شادکامی بر پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان دبیرستان‌های دخترانه شهر ساری در سال تحصیلی86ـ 85. تازه‌ها و پژوهش‌های مشاوره، 8(30)، 61 ـ 45.
وزارت آموزش و پرورش. (1390). سند تحول بنیادین آموزش و پرورش. تهران: وزارت آموزش و پرورش.
ــــــــــــ . (1391). برنامه درس ملی جمهوری اسلامی ایران. تهران: وزارت آموزش و پرورش.
وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی. (1390). پیمایش ملی سلامت روان در ایران. تهران: وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی.
 
Crowther, G. (2008).  Inspection Report: Broadgate Primary School,22-23 April, Ofsted Raising Improving Lives, N.107874, Yorkshire, United Kingdom.
Diener, E. (2000). Subjective well- being: The science of happiness and a personal for a national index, American Psychologists, 55, 34-43.
Lin, J. D., Lin, P., wu, C. L. (2010). Well- being perception of institutional care gives working for people with disabilities: use of subjective happiness scale and satisfaction with life scale analyses. Research in Developmental Disabilities, 31(8), 1083-1090.
Miller, David N.; Nickerson, Amanda B.; Chafouleas, Sandra M.; Osborne, Kristina M. (2008). Authentically Happy School Psychologists: Applications of Positive Psychology for Enhancing Professional Satisfaction and Fulfillment, Psychology in the Schools,.45(8), 679-692.
Morris, Ian. (2011). Teaching Happiness and Well- Being in schools, New York: Continuum international publishing Group.
Myers, D. G. (1995). The pursuit of happiness, discovering the pathway of fulfillment, well-being and enduring personal joy. New York: Avon Books.
Myers, D. G. (2000). The friends and faith of happy people. American psychologist, 55 (6),48-72.
Ngubane, Weekend. (2005). An investigation into the implementation of participative management in a rural school in the pietermaritzburg district, Education leadership management, 85 (12), 67-85.
  Talbott, E., and Fleming, J.(2003). The Role of Social Contexts and Special Education in the Mental Health Problems of Urban Adolescents, The journal of special education, 37(2),  111-123.
Veenhoven, R. (2000.(The Four Quality of Life, Journal of Happiness Studies, 1(1), 1-39.
Walker, D. D. (2010). Towards a pedagogy of critical happiness: implications for teaching and learning.New Mexico:New Mexico University press.
Warnick, B. (2009). Dilemmas of autonomy and happiness, Theory and Research in Education, 7(89), 89-111.
Wolk. (2008). Joy in school, The positive classroom, A.S.C.D. 66(1), 8-15.
http://salamat.behdasht.gov.ir/news