Identification of Students' Moral Education Components: Establishing a correlation between character education theories and the Islamic education approach

Author

phd in Philosophy of Education, tehran university, Iran

Abstract

The purpose of this study, is to emphasis on character education as moral aspect of teaching. The method of conducting a research is analytical-inductive. This paper divided in two parts. In first one, character education approaches were analyzed to explain the roll of educational actions in character training The method of study in this section is to analyze theories in order to acquire the components of moral education. In the second part of the article, the concept of Islamic education in Bagheri`s theory (1392) is proposed. In his theory, Islamic education means " Robbubi`s." In " Robbubi`s ", self-development is considered with three main elements of cognition, choice, and practice. Recognition and choice requires rational understanding.
The period before rational maturation is called the "Readiness" period and emphasizes the cultivation of the "personality" of the students. Personality training is not separate from teacher training activities
Because, first, the teacher has a role model, And secondly, the interactive relationship between the teacher and the student and the educational activities leads to the development of the child's personality. Under the construction of the teacher's practice, there are two educational possibilities of "moral nature" and "social identity" (fraternal society), Attention to the realization and prosperity of these two bases is within the realm of the duties of the teacher, which can be achieved through the methods used in teaching and educational activities.

Keywords

Main Subjects

References

احمدآبادی ارانی، ن.؛ محمدی، آ.؛ جلالوند، ط.؛ و رهنما، ا. (1395). نقد آرای ایمانوئل کانت و ملا احمد نراقی با تأکید بر تربیت اخلاقی. پژوهش در مسائل تعلیم و تربیت اسلامی، 24 (30)، 31-54.
ارسطو (1364). اخلاق نیکو ماک. ترجمه رضا مشایخی. چ 1 تهران: کتابفروشی دهخدا.
باقری، خ. (1384). نگاهی دوباره به تربیت اسلامی. ج 2. چ 1. تهران: انتشارات مدرسه.
____ ، (1389الف). درآمدی بر فلسفه تعلیم و تربیت جمهوری اسلامی ایران. ج 1. چ 2. تهران: انتشارات علمی ـ فرهنگی.
____ ، (1389ب). رویکردها و روش­های پژوهش در فلسفه تعلیم و تربیت. پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی، تهران.
____ ، (1392). نگاهی دوباره به تربیت اسلامی. ج 1. چ 32.  تهران: مدرسه.
بیرونی کاشانی، ر. (1384). تبیین مبانی اخلاق تدریس؛ بر اساس فلسفه اخلاق اسلامی. پایان­نامه کارشناسی ارشد. رشته تاریخ و فلسفه تعلیم و تربیت. دانشگاه تهران.
بیرونی کاشانی، ر.، و باقری، خ. (1387). مبانی و اصول اخلاق تدریس بر اساس فلسفه اخلاق اسلامی. روان­شناسی و علوم تربیتی، 3 ( 38)، 135- 115.
شفیلد، ه. (1375).  فلسفه آموزش و پرورش. ترجمه غلامعلی موحد. جلد 1. تهران: قطره.
شکوهی، غ. (1375). مبانی و اصول آموزش و پرورش. چ 8. مشهد: انتشارات آستان قدس رضوی.
طباطبائی، م. ح. (1363). المیزان. ترجمه محمدباقر موسوی همدانی.تهران: محمدی.
گوتک، جرالد. ال. (1394). مکاتب فلسفی و آراء تربیتی. ترجمه محمدجعفر پاک­سرشت. تهران: سمت.
مدرسی، م. ر. (1371). فلسفه اخلاق؛ پژوهش در بنیان­های زبانی، فطری، تجربی، نظری و دینی اخلاق. جلد 1. تهران: سروش.
 مطهری، م. (1366). فلسفه اخلاق. ج 1. تهران: صدرا.
Lickona, T. (1992). Education for character. New York: Bantam Books.
Ryan, K.(1988). Teacher education and moral education Journal of Teacher Education,Volume 39 Issue 5,pp,228–233.
Tucker, M. Elizabeth (1999). Teaching ethics: The moral development of educators. Journal of  Mass media Ethics, vol. 14, 2,pp, 118-107.
Islamic Perspective on Educational Science
Volume 6, Issue 11 - Serial Number 11
December 2018
Pages 111-128

Files

Share

How to cite

Statistics