Content analysis of the Persian books to read, write and Heaven Gifts (new editions) based on the components of happiness from the perspective of Islam

Document Type : Scholarly Article

Authors

1 PhD student in Philosophy of Education, Shahid Bahonar University, Kerman, Iran.

2 Professor of Philosophy of Education, Shahid Bahonar University, Kerman, Iran.

Abstract

The aim of this study is to analyse the content of Persian books to read, write and Heaven Gifts (new editions) based on the components of happiness from the perspective of Islam. This study was conducted using quantitative content analysis and descriptive statistics were used to analyze the data. The statistical population of this study includes 8 Persian books (read), Persian (write) and heavenly gifts for the first, second and third grades of elementary school. The desired content has been selected by purposeful sampling method. The research tool is the "Content Analysis" list whose validity has been obtained and is the unit of sentence and image analysis and the unit of counting. The research findings show that in the above-mentioned books on the components of happiness from the perspective of Islam, the greatest frequency is devoted to the emotional category in the component of smiling, smiling and laughing and then to the spiritual category in the component of faith in God and relationship with God. However, less attention has been paid to the category of personality traits, especially the components of avoiding jealousy, resentment, greed, stinginess and the category of physical needs. Another finding of the study is that, as a matter of priority, heavenly gift books have the highest levels of happiness, reading books second, and writing books the least attention to happiness.

Keywords

References

قرآن کریم (ناصر مکارم شیرازی مترجم).
نهج البلاغه (1391). (محمد دشتی مترجم). قم: بکا.
افلاطون (1353). جمهوری. تهران: خوشه.
انگورج تقوی، م. و خزایی، ک. (1393). تحلیل محتوای فارسی بخوانیم وبنویسیم براساس مؤلفه‌های شادکامی و هوش هیجانی93-1392. اولین کنفرانس ملی توسعه پایدار در علوم تربیتی و روانشناسی.  
بیابانگرد، ا. (1387). روش‌های تحقیق در روان‌شناسی و علوم تربیتی. تهران: دوران.
پسندیده، ع. (1390). نظریه توحید در شادکامی. روان‌شناسی و دین، 4 (3)، 30ـ1.
پسندیده، ع.  (1393). الگوی اسلامی شادکامی. قم: دارالحدیث.
تمیمی‌آمدی، ع. و شرح خوانساری. ج. (1366). غررالحکم و دررالکلم. قم: دفتر تبلیغات.
سماک امانی، م. (1385). شادی در اسلام. کرج: آموزش کشاورزی.
صالحی عمران، ا.؛ هاشمی، س. و ایران‌نژاد، م. (1391). تحلیل محتوای کتاب‌های ابتدایی براساس مؤلفه‌های شادکامی. نوآوری‌های آموزشی، 11 (44)، 163ـ142.
علی‏محمدی، ک. و آذربایجانی، م. (1388). بررسی رابطه بین شادکامی اسلامی و شادکامی روان‌شناختی در دانشجویان دانشگاه قم در سال تحصیلی 89ـ1388. روان‌شناسی و دین، 2 (3)، 28ـ7.
علوی، ح. (1388). بررسی رابطه میزان احساس شادی با نوع رفتار در دانشجویان مختلف دانشگاه‌های شهر کرمان. تربیت اسلامی، 4 (9)، 123ـ95.
فتحی واجارگاه، ک. (1384). اصول برنامه‌ریزی درسی. تهران: ایران‌زمین.
فهرستی، ز. و توتونچیان، م. (1393). شادی و نشاط از دیدگاه فقه با رویکردی بر نظر امام خمینی (ره). پژوهش‌نامه متین، 16، 123ـ97.
قرائتی، م. (1383). تفسیر نور. تهران: مرکز فرهنگی درس‌هایی از قرآن.
کارشکی، ح.؛ گراوند، ه. و دهقانی نیشابوری، م. (1391). نقش شکاف بین اهداف و آرزوها و شانس دستیابی به آن‌ها در شادکامی دانشجویان. پژوهش‌های روان‌شناسی بالینی و مشاوره، 2 (6)، 154ـ133.
مجلسی، م. (1404). بحارالانوار. بی جا: دارالاحیاء التراث العربی.
محمدی ری‌شهری، م. (1377). میزان الحکمة. قم: دارالحدیث.
محمدی ری‌شهری، م.  (1391). الگوی شادی ازمنظر قرآن و احادیث. قم: دارالحدیث.
مختارزاده نیکجه، م. (1390). شادمانی از منظر قرآن و احادیث. قم: دارالفکر.
مکارم شیرازی، ن. (1374). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب الاسلامیه.
مکارم شیرازی، ن. (1377). اخلاق در قرآن. قم: مدرسه الامام علی بن ابی طالب (ع).
موسوی‌نصب، م. (1392). شادمانی (رویکردهای نظری و یافته‌های تجربی). تهران: تیسا.
موسی‌پور، ن. (1385). مبانی برنامه‌ریزی آموزش متوسطه. مشهد: آستان قدس رضوی.
نیازآذری، ک. (1392). بررسی تأثیر شادابی و نشاط در موفقیت تحصیلی دانش‌آموزان متوسطه ساری. مطالعات برنامه‌ریزی آموزشی، 2 (3)، 57ـ36.
 
Argyle, M. (2001). The Psychology of Happiness,Policy, 18(1).
Chow Henry, P.H. (2009). Life Satisfaction Among University Students in a Canadian Prairie City: a Multivariate Analysis, Social Indicators Research,70, 139-150.
Lyubomirsky, S. King, L. Diener, E. (2005). The Benefits of Frequent Positive Affect: Does Happiness Lead to Success. PsychologicalBulletin, 131(6), 803–855.
Jianwei, M. (2010). Education and Happiness, Philosophical Meditation on Happy Education. Educational Research.
Seligman, M., Randal M. Ernst, Gillham, J. (2009). Positive education: positive psychology and classroom interventions, Oxford Review of Education,35, 293-311.
Szcześniak, M. (2011). Are proneness to forgive, optimism and gratitude. associated with life satisfaction? Polish Psychological Bulletin, 42(1), 20-23.
Maltby, J .Day, L.,Barber, L. (2004).Forgiveness and mental health variables: Interpreting the relationship using an adaptational-continuum model of personality and coping, 37(8), 1629-1641.
Post Stephen, G. (2005). Altruism, Happiness, and Health: It’s Good to Be Good, International Journal of Behavioral Medicine, 12(2), 66–77.
Ruyter.D, (2007). Ideals, Education, And Happy Flourishing. Educational Theory, 57(1), 23-34.
Scott, H. (2010). Students and Their Schooling: Does Happiness Matter? Communique,39(2), 1-24.
Su-Yen Chen, Luo Lu. (2009). Academic Correlates Of Taiwanese Senior High School Students Happiness, Adolescence, 44(176), 979-992. 
Veenhoven, R. (1988). The Utility Of Happiness Social, Indicators Research, 20, 333-354.
Islamic Perspective on Educational Science
Volume 8, Issue 14
March 2020
Pages 183-202

Files

Share

How to cite

Statistics