Evaluating the Effectiveness of Natural Theories of Religious Education In Organizing the Process of Religious Education in the Formal System

Document Type : Scholarly Article

Author

Associate Professor, Department of Educational Sciences, Hawza and University Research Institute, Qom, Iran

10.30497/esi.2024.246190.1770

Abstract

For more than two decades, planners in the official education system have been trying to compile and present religious education curriculum based on nature. Numerous researches have been conducted in these two decades with the aim of helping to provide scientific foundations for the adaptation of religious education to nature. In this article, the success rate of the conducted researches in achieving the above goal is evaluated and at the same time it shows that the theory is efficient to answer the questions that arise in the official system about how to adapt religious education to nature. What is it and what are its features and how is its production method? The research method is descriptive-analytical-inferential and the findings of the research show that the researches can be divided into three categories according to the ability to produce educational sciences needed for the adaptation of religious education to nature: abstract, relatively practical and applied. Meanwhile, these three categories are the only applied researches that have the full capacity to answer the questions that arise in the official system.

Keywords

Main Subjects


ابراهیمی، محسن (1402). اصول تدوین برنامه درسی تربیت اعتقادی بر اساس رویکرد فطرت­گرایی توحیدی. (رساله دکترا، پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، تهران، ایران).
ابراهیمی، محسن؛ و نوذری، محمود (1403). تبیین مفهوم قرآنی فطرت گرایی توحیدی براساس اندیشه‌های انسان شناختی آیت الله شاه آبادی (ره). نشریه مطالعات قرآنی. 60: 27 -49
اعتصامی، محمدمهدی؛ و راصد، سعید (1390). مبانی و روش تدریس تعلیم و تربیت دینی در دوره ابتدایی. تهران: انتشارات مدرسه.
امام خمینی، روح الله (1377). شرح حدیث جنود عقل و جهل. تهران: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (ره).
الآمدی التمیمی (1410ق). غرر الحکم و دررالکلم. قم: دارالکتاب الاسلامی
باقری خسرو (1389). درآمدی برفلسفه تعلیم و تربیت جمهوری اسلامی ایران. ج2، تهران: انتشارات علمی فرهنگی.
تجاری مقدم، هاجر؛ امین­خندقی، مقصود؛ و قندیلی سیدجواد (1399). تبیین عناصر و مولفه‌های برنامه درسی فطرت گرای توحیدی در تربیت دینی متربیان. مجله پیشرفت­های نوین در روانشناسی، علوم تربیتی و آموزش و پرورش. 3 (30)، 134-154
جعفری، محمدتقی (1362). ترجمه و شرح­نهج­البلاغه. تهران: نشر فرهنگ اسلامی
جمعی از نویسندگان (1390). مبانی نظری تحول بنیادین در نظام تعلیم و تربیت رسمی و عمومی جمهوری اسلامی ایران.
جوادی، آملی (1386). فطرت در قرآن. قم: نشر اسراء.
حائری شیرازی، محمدصادق (1402). راه رشد. چهار جلد. قم: نشر معارف.
حق دوست، صغری و فرخی، محرمعلی (1384). روش تدریس هدیه­های آسمانی. تهران: ضریح آفتاب.
حیدری ابهری، غلامرضا (1401). خداشناسی قرآنی کودکان. قم: نشر جمال
خدایاری فرد، محمد؛ فقیهی، علی نقی؛ غباری بناب، باقر؛ شکوهی یکتا، محسن؛ و رحیمی نژاد، عباس (1391). مبانی نظری و روش ­شناسی مقیاس­های دینداری (به انضمام پرسشنامه‌های دینداری). تهران: آوای نور
سازمان پژوهش و برنامه­ریزی آموزشی وزارت آموزش و پرورش، دبیرخانه شورای هماهنگی علمی (1395). گفتارهایی درباره برنامه درسی فطرت­گرا بر اساس برنامه درسی ملی. تهران: انتشارات مدرسه.
شاه‎آبادی، نورالله (1397). شرح رشحاتالبحار. تهران: پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی
شورای عالی آموزش و پرورش (1391). سند برنامه درسی ملی، تهران: شورای عالی آموزش و پرورش.
صادقی‎ارزگانی، محمدامین (1395). فرآیند وجودی انسان از آغاز تا انجام. تهران: موسسه تنظیم و نشر.
صفائی حائری، علی (1400). مجموعه آثار علی صفائی حائری (71 جلدی). تهران: لیلۀ القدر
طباطبایى، محمد حسین (1364). تفسیر المیزان. 20ج، قم: اسماعیلیان.
طباطبایى، محمد حسین (1387). معنویت تشیع. جمع‎آورى و تنظیم محمد بدیعى، قم: انتشارات تشیع.
طباطبایی نژاد، سید سجاد و نوذری، محمود (1403). آموزش دینی: روش تدریس هدیه‌های آسمان. قم: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه و دانشگاه فرهنگیان.
طوسی، اسدالله (1394). الگوی نظام تعلیم و تربیت اسلامی مبتنی بر فطرت (رساله دکترا، مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی.
علم­الهدی، جمیله (1398). نظریه اسلامی رشد. تهران: انتشارات دانشگاه شهید بهشتی
کریمی، عبدالعظیم (1374). رویکردی نمادین به تربیت دینی. تهران: قدیانی
مرزوقی، رحمت­اله؛ و حدادنیا، سیروس (1393). فطرت بنیاد تربیت. تهران: انتشارات آوای نور.
مطهری، مرتضی (1369). فطرت. تهران: انتشارات صدرا.
مظلومی، رجبعلی (1374). تربیت معنایی. تهران انتشارات انجمن اولیاء و مربیان جمهوری اسلامی ایران.
ملکی، حسن (1391). شبکه مفهومی ساختار یک واحد یادگیری کتاب درسی و ساختار کتاب راهنمای معلم. تهران: دفتر برنامه ریزی و تالیف کتاب‌های درسی.
ملکی، حسن (1400). هویت دینی برنامه درسی. تهران: موسسه فرهنگی برهان.
نوذری، محمود (1389). بررسی تحول ایمان به خدا در دوره کودکی و نوجوانی و آغاز جوانی. رویکردی روانشناختی دینی (رساله دکتری، قم: موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی ره).
نوذری، محمود (1395). توسعه مفاهیم اساسی برنامه درسی: فطرت گرایی توحیدی و ایمان. تهران: سازمان پژوهش و برنامه­ریزی آموزشی وزارت آموزش و پرورش
نوذری، محمود (1396). روانشناسی تحول دینداری. قم: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه و سمت.
نوذری، محمود (1400). رویکرد اسلامی به مراحل تحول دینداری. قم: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه و دانشگاه فرهنگیان.
نوذری، محمود (1401). تربیت دینی در دوره دبستان و دبیرستان. قم: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه و دانشگاه فرهنگیان.