Fundamentals and components of voice behavior in educational organizations with an approach to the teachings of Nahj al-Balaghah

Document Type : Scholarly Article

Author

Assisstant Professor of the Shahid Beheshti University

Abstract

Voice behavior means expressing views that are contrary to current situation and participating in the decision-making process, plays an important role in achieving organizational goals and the growth of educational organizations. The purpose of this study was to identify the principles and components affecting the occurrence of voice behavior from the perspective of Imam Ali (AS) in the form of a qualitative research of content analysis. For this purpose, after reviewing the literature of voice behavior theory, first the components of voice behavior were identified, then by thematic analysis method through purposive sampling, Imam Ali (AS) speeches in Nahj al-Balagheh were drawn in a network of concepts and the most important themes in position It was centralized and other themes were organized around these main themes. Based on the findings, belief in divine centrality, human goodness, human freedom and belief in the afterlife were identified as among the most important Islamic principles influencing this approach and the Islamic reading distinguished this theory from Western individualistic approaches. Islamic participatory behavior was emphasized with the components of strengthening empathy, responsibility, social supervision and fairness. In this way, encouraging employees in educational organizations to exchange views with managers and create a space for designing and sharing ideas and modifying opinions without any negative consequences is a necessary issue.

Keywords

Main Subjects

References

قرآن کریم. ترجمه ناصر مکارم شیرازی.
باقری، خ. (بی‎تا). پژوهشی برای دستیابی به فلسفه آموزش و پرورش جمهوری اسلامی ‌ایران. بی‌جا: بی‌نا.
بهمنی چوبدستی، ا.؛ محمدی مقدم، ی.؛ و علوی اندارجمی، ر. (1398). تأثیر تعهد سازمانی بر انتقال دانش با میانجی‌گری رفتار آوایی کارکنان دانشگاه علوم انتظامی امین. فصلنامه پژوهش‏های مدیریت انتظامی. 14(4)، 675ـ657.
بیرهوف،‌ ه. (1387). رفتارهای اجتماعی مطلوب از دیدگاه روان‎شناسی اجتماعی. ترجمه رضوان صدقی‌نژاد. تهران: انتشارات گل‌آذین.
تمیمی آمدی، ع. (1366). غررالحکم و دررالکلم. بیروت: انتشارات مؤسسه الاعلمی ‌للمطبوعات.
توسلی، غ. (1382). مشارکت اجتماعی در شرایط آنومیک. تهران: دانشگاه تهران.
جعفری، م. (1370). حقوق جهانی بشر از دیدگاه اسلام و غرب. تهران: دفتر خدمات حقوقی بین‌المللی.
چلبی، م. (1384). جامعه‌شناسی نظم. تهران: نشر نی.
سیدرضی، ا. (1374). نهج‌البلاغه. ترجمه عبدالمحمد آیتی. تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی.
صدوق، م . ع. (1413). من لا یحضره الفقیه. جلد سوم. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
طباطبایی، س. م. (1380). المیزان فی تفسیر القرآن. ترجمه سیدمحمدباقر موسوی. جلد 13 و 14. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
عابدی جعفری، ح.؛ تسلیمی، م.؛ فقیهی، ا.؛ و شیخ‌زاده، م. (1390). تحلیل مضمون و شبکه مضامین: روشی ساده و کارآمد برای تبیین الگوهای موجود در داده‌های کیفی. مجله اندیشه مدیریت راهبردی. 5 (2)، 198ـ151.
عمید زنجانی، ع. (1379). مبانی اندیشه سیاسی اسلام. تهران: پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی‌.
فاسی، ع. (1979). مقاصد الشریعه الاسلامیه و مکارمها. رباط: مطبعه‌الرساله.  
فضل‌الله، س. ح. (1399). من وحی القرآن. جلد اول. بیروت: نشرالزهراء.
قنبری، س.؛ زندی، خ.؛ و محمدی،م. (1394 ). تسهیل آوای سازمانی از طریق رهبری قابل اعتماد رویکردی به تعاملات رهبر پیرو. مجله مدیریت دولتی دانشکده مدیریت دانشگاه تهران. 7 (4)، 882ـ865.
کافی، م. (1394). نظریه اجتماعی ارتباط در قرآن. تهران: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.
کلینی، م. (1344). اصول کافی. جلد ششم. قم: دارالحدیث.
مجلسی، م. ب. (1403). بحارالانوار الجامعه لدرر اخبار الائمه‌الاطهار. جلد نهم. بیروت: دارالاحیاء التراث العربی.
محمدی، م.؛ و قنبری، س. (1398). شناسایی و تبیین عوامل مؤثر بر رفتار آوایی کارکنان در دانشگاه‌ها. مجله علوم تربیتی دانشگاه شهید چمران. 6 (2)، 238ـ217.
مطهری، م. (1363). تکامل اجتماعی انسان به ضمیمه هدف زندگی. قم: انتشارات صدرا.  
مطهری، م. (1368). جاذبه و دافعه علی (ع). قم: انتشارات صدرا.
نصر، س. ح. (1383). آرمان‌ها و واقعیت‌های اسلام. ترجمه شهاب‎الدین عباسی. تهران: دفتر نشر سهروردی.
نوری طبرسی، ح. (1408). مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل. جلد یازدهم. بیروت: آل‌البیت لاحیاء التراث.
وطن‌دوست، ر. (1387). فرهنگ روابط اجتماعی در آموزه‌های اسلامی. مشهد: انتشارات دانشگاه علوم اسلامی رضوی.
 
Anyango, Ch., Ojera, P., & Ochieng, I. (2015). Meaning and application of employee voice. International Journal of scientific research and innovative technology. 2 (5), 2313-3759. Employee voice and silence, Rev. Organ. Psychol Organ behavior. 1, 97-173.
Batt, R., Colvin, A, J. S., & Keefe, J. (2002). Employee voice, human resource practices, and quit rates. Evidences from the telecommunications industry. ILR School, 55 (4).
Deter, J, R. & Burris, E .R. (2007). Leadership behavior and employee voice: Is the door really open? Acad Manag. 50, 84-86.
Hames, K.M. (2012). links with important work-related outcomes. Thesis of Bachelor of Psychology (Honors).Murdoch University.
Kulkarni S. (2010).Sustaining the equality of employee voice, a dynamic capability'. International Journal ofOrganizational Analysis. 18 )4(, 442-465.
Liu W. Zhu R. Yang Y. (2010).  I warn you because I like you: voice behavior,  employee identifications, and transformational leadership, Leadersh. 21 (19), 189-202.
Morrison E. W. & Milliken, F. J. (2000). Organizational silence: a barrier to change and development in pluralistic world.  Academy of Management Review. 25 (4), 706-725.
Morrison, E. w. (2011). Employee voice behavior: Integration and directions for future research. Academy of management Annuals. 5 (4), 373-412.
Premeaux S. F. & Bedeian A. G. (2003). Breaking the silence: the moderating effects of self-monitoring in predicting speaking up in the workplace. Journal of Management Studies. 40 (6), 1537-1562.
Travis, D., Gomes, J. R. & Mor Barak, M.E. (2011). Speaking up and stepping back: Examining link between employee voice and job neglect. Children and Youth services Review.33, 1831-1841.

Files

Share

How to cite

Statistics