Strengthen children's thinking using the book "True Story"

Document Type : Promotional science

Authors

1 Associate Professor of the Department of Educational sciences, Shahed University, Tehran, Iran.

2 Phd Student in Philosophy of Education, Shahed University, Tehran, Iran.

3 Phd student in Curriculumt, Tarbiat Modares University, Tehran, Iran.

Abstract

The purpose of this study is to investigate the possibility of using the book "True Story" to strengthen children's thinking. To achieve this goal, the method of qualitative content analysis in four stages of "open coding", "grouping", "categorization" and "discovery of abstraction" has been used.      In general, the findings of the present study show that the book of true stories can be considered as a content to strengthen children's thinking. On the other hand, considering that the philosophy program for children is known as one of the important programs for strengthening children's thinking, the philosophical themes of the book can be matched with all approaches of the philosophy program (process, content, connection of philosophy with literature and attention to culture) for children.Also, according to the subject of the stories, one can search for the characteristics of the P4C (philosophy for children) story. These features are sometimes more vivid and sometimes less so in true storytelling. In the end, it is concluded that students 'familiarity with the main principles of these stories, such as innocence, wisdom and physical knowledge of the Imams (AS) - which is tied to the  eachings of Islamic knowledge in students' textbooks - can provide a better understanding of new stories by the reader. Provide help from indigenous stories to strengthen children's thinking.

Keywords

Main Subjects


اکبری، ا.؛ جاویدی کلاته جعفرآبادی، ط.؛ شعبانی ورکی، ب. و تقوی، م. (1391). فلسفه برای کودکان، مضامین فلسفی در داستان‌های متون کلاسیک ادب فارسی. تفکر و کودک. 2(5)، 25–1.
حمیدی، ع. (1392). بررسی چگونگی استفاده از داستان‌های شاهنامه در برنامه درسی فلسفه برای کودکان. پایان‌نامه کارشناسی ارشد تاریخ و فلسفه تعلیم و تربیت دانشگاه خوارزمی.
رمضانی، م. (1389). بررسی برنامه درسی فلسفه برای کودکان درراستای توجه به ابعاد مختلف ذهنیت فلسفی. تفکر و کودک. 1(2)، 35-21.
صادقی هاشم‌آبادی، م. و علوی، م. (1393). فلسفه برای کودکان. اسلام و پژوهش‌های تربیتی. 5(11)، 78-59.
فرزانفر، ج. (1389). بررسی فلسفه دوران کودکی و نقش قصه و داستان در رشد و پرورش روحیه فلسفی در کودکان. رساله دکتری فلسفه تعلیم و تربیت دانشگاه تربیت معلم تهران.
کارل، هاوی. و گامز، دیوید. (1389). فلسفه به‌مثابه روش. ترجمه سید محمد علوی و همکاران. تهران: انتشارات پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی.
کشانی، م.؛ رستمی‌نسب، ع. و اخلاقی، م. (1397). مؤلفه‌ها و شاخصه‌های «تذکار تفکر به کودکان» برمبنای آیات قرآن؛ کوششی برای بومی‌سازی فلسفه برای کودکان. تربیت اسلامی. 15 (26)، 155-181.
ماهروزاده، ط. و تجری، ا. (1394). بررسی تأثیر داستان‌های گلستان سعدی بر پرورش قضاوت اخلاقی نوجوانان با استفاده از روش آموزش فلسفه به کودکان. فلسفه و کودک. 2(5)، 26-5.
مرادی، ح.؛ موسی‌وند، س. و نظام‌الاسلامی، ف. (1394). تبیین حوزه‌ها و مفاهیم فلسفه اسلامی در داستانی برای کودکان. فلسفه و کودک. 6(10)، 94-81.
مطهری، م. (1339). داستان راستان. ج 1. قم: انتشارات صدرا.
مطهری، م. (1343). داستان راستان. ج 2. قم: انتشارات صدرا.
مطهری، م. (1376). تعلیموتربیتدر اسلام. تهران: صدرا.
نقیب‌زاده، م. (1397). نگاهی به فلسفه آموزش و پرورش. تهران: انتشارات طهوری.
یوسفی، ع. (1395). اصول بازنویسی داستان‌های متون کهن فارسی به‌منظور استفاده در برنامه فلسفه و کودک. فلسفه و کودک. 14، 28-17.
 
Elos, N. & Kyngash, A. (2008). The qualitative content analysis process. Journal of Advanced Nursing. 62 (1), 107–115.
Finocchiaro, M. (1993). Philosophy as critical thinking.In: M. Lipman (ed.), Thinking Children and Education, U.S.A: Kendall/ Hunt Publishing Company.
Lipman, M. (1991). Thinking in education. Cambridge: Cambridge University Press.
Murris, K. (2000). Can children do philosophy?. Philosophy of Education. 34 (2), 78-101.
Wilkinson, D. & Brimingham, P. (2003). Using Research Instrument: A Guide for Researchers. London: Routeledge.