Predicting the virtue of teachers based on the components of spiritual capital and components of professional commitment

Document Type : Scholarly Article

Authors

1 MA in Educational sciences, Bandargaz branch, Islamic Azad University, bandargaz, Iran.

2 Assistant Professor of Department of Educational sciences, Bandargaz branch, Islamic Azad University, bandargaz ,Iran

Abstract

The present study aims to predict the virtue of teachers causes the component of spiritual capital and components of professional commitment to be done in 2019. The research method was descriptive-correlational and the statistical population included 278 primary school teachers in Turkmenistan and the sample size was selected based on Krejcie and Morgan table to 162 teachers by stratified random sampling method based on gender. Data collection tools included the standard questionnaires of spiritual capital Golparvar, Masahebi, Abedini, Adibi and Abdoli (2015), professional commitment of faith teachers (2010), Cameron's organizational virtue, Bright and Casa (2004). Data were analyzed by Pearson correlation coefficient and multivariate regression using SPSS 18 software. Findings showed that there is a positive and significant relationship between the components of spiritual value-orientation, privacy with God, the importance of spirituality, spiritual effectiveness, and the virtues of elementary school teachers. The components of job participation, adherence to work values, organizational dependence and professional affiliation have a positive and significant relationship with teachers' virtue. The results of multivariate regression also showed that all components except the components of spiritual value, the importance of spirituality and organizational dependence were effective in teachers' virtue. The component of solitude with God, spiritual influence, adherence to work values ​​and job participation played the most important role in predicting teachers' virtue. It is concluded that with the growth and increase of spiritual capital and professional commitment of teachers, their virtue increases.

Keywords


قرآن کریم. ترجمه الهی قمشه‏ای.  نشر هم میهن.
ابراهیم‌پور، ح. (1396). تحلیل نقش معنویت در محیط کار در رشد رفتار اخلاقی کارکنان دانشگاه. مدیریت در دانشگاه اسلامی. 14(2)، 191-177.
احمدزاده، م.؛ سالارزهی، ح.؛ و یعقوبی، ن. (1392). بررسی و تحلیل اثربخشی آموزش کارآفرینی در رشته‌های کارآفرینی بااستفاده از مدل ماتریس رضایت. مجله پژوهش‌های مدیریت عمومی. زاهدان، دانشکده مدیریت دانشگاه سیستان و بلوچستان. 6 (22)، 132-107.
احمدی ، ف.؛ و توره، ن. (1396). بررسی کارآمدی آموزش معنویت در ایجاد سرمایه اجتماعی با تأکید بر آموزه‌های دین مبین اسلام. مدیریتسرمایهاجتماعی. 4 (1)، 158-137.
ایمانی، ز. (1389). بررسی عوامل دموگرافیک مؤثر بر تعهد حرفه­ای معلمان مدارس دولتی دخترانه مقطع ابتدایی ناحیه 2 شهرستان ارومیه. پایان‌نامه کارشناسی ارشد مدیریت آموزشی. دانشگاه ارومیه.
بلاغت، س.؛ و عطاری، آ. (1398). تعیین میزان توفیق‌طلبی و وجدان کاری کارکنان و پیش‌بینی آن ازطریق پایبندی به رفتارهای اخلاقی. مجله پژوهش‌های عمومی. 12 (43)، 270-251.
بنی‌سی، پ.؛ و فرهودی، ه. (1397). بررسی تأثیر سرمایه معنوی و سرمایه اجتماعی بر فرهنگ سازمانی کارکنان دانشگاه آزاد اسلامی واحد دماوند. فصلنامه علمی ـ پژوهشی تحقیقات مدیریت آموزشی. 9 (4)، 106-120.
بهپور، ا.؛ شیرازی، ع.؛ و محمدی شهرودی، ح. (1396). تأثیر هوش معنوی بر مثبت‌اندیشی دانشجویان. پژوهش‌نامه مدیریت تحول. 9 (17)، 95-75.
پورعزت، ع.؛ قلی‌پور، آ.؛ حیدری، ا.؛ ندیرخانلو، س.؛ و سعیدی‌نژاد، م. (1391). شناسایی عوامل مؤثر و پیامدهای رفتارهای غیردانشگاهی در میان استادان دانشگاه. فصلنامه اخلاق در علوم و فناوری. 7 (2)، 1-14.
تابلی، ح.؛ مرادی‌شهر، ب.؛ ایران‌نژاد، م.؛ و پاریزی، س. (1396). تحلیل رابطه فضیلت سازمانی به‌عنوان یک مؤلفه اخلاقی با هوش معنوی، هوش هیجانی و تعهد سازمانی. فصلنامه اخلاق در علوم و فناوری. 12 (1)، 1-7.
چراغیان، ح.؛ خانی، م.؛ زارعی، م.؛ و مرادیان گیزه رود، س. (1394). رابطه بهزیستی معنوی با هوش اخلاقی و هدف در زندگی. اسلام و پژوهش‌های روان‌شناختی. 1 (2)، 120-107.
حسن‌زاده ثمرین، ت.؛ همتی نوع‌دوست، م.؛ نیکرو، ا.؛ و گورایی، ح. (1393). بررسی تأثیر سرمایه اجتماعی بر فضیلت سازمانی (بررسی موردی شهرداری رشت). فصلنامه مدیریت دولتی. 6 (1)، 84-67.
حسنی، م.؛ مصطفی‌نژاد، ه.؛ مصطفی‌نژاد، چ.؛ و شهودی، م. (1394). تأثیر تجربه و عوامل سازمانی بر تعهد حرفه‌ای معلمان: آزمون نقش میانجی خودکارآمدی معلم و هویت سازمانی. فصلنامه رهیافتی نو در مدیریت آموزشی. 6 (1)، 20-1.
حسینی، م.؛ موسوی، ز.؛ عابدی، ا.؛ و صیادطلایی، ا. (1390). بررسی رابطه اخلاق ورزشی با اعتقادات به‌عنوان یکی از مؤلفه­های هوش معنوی. فصلنامه مطالعات اسلام و روان‌شناسی. 5 (8)، 110-99.
دانایی‌فرد، ح.؛ امراللهی بیوکی، ن.؛ و فانی، ع. (1394). ادراک از فضیلت سازمانی: حلقه مفقوده پارادایم مثبت‌گرایی در عرصه مطالعات سازمانی. چشم‌انداز مدیریت دولتی. 2 (22)، 34-15.
ضماهنی، م.؛ و شکاری، ح. (1395). مدل ساختاری سازمان فضیلت‌گرا در دانشگاه‌های منتخب استان یزد. فصلنامه مدیریت سازمان‌های دولتی. 2 (15)، 63-49.
علامه طباطبایی، م. (1389). پرسش‌ها و پاسخ‌های اعتقادی، اخلاقی، تفسیری، حدیثی و عرفانی. قم: انتشارات نهاوندی.
قربان‌زاده، ا. (1393). تأثیر هوش معنوی بر عملکرد کارکنان در سازمان. مدیریت در دانشگاه اسلامی. 6 (14)، 177-192.
قنبری، س.؛ و اسکندری، ا. (۱۳۹۷). ارتباط رهبری فضیلت‌گرا با یادگیری سازمانی: تبیین نقش واسطه‌ای استقلال شغلی معلمان. دوفصلنامه علوم تربیتی از دیدگاه اسلام. 6 (11)، 175-1.
کریمی، ف.؛ و ترکیان، ب. (1398). مدل روابط بین فضیلت و وفاداری سازمانی با بهزیستی روان‌شناختی و اشتیاق شغلی (مورد مطالعه: معلمان دوره متوسطه دوم شهر اصفهان). دانش و پژوهش در روانشناسی کاربردی. 20 (3)، 64-5.
گل‌پرور، م.؛ دارایی، ن. و خیاطان، ف. (1393). ساخت مقیاس فرم کوتاه سرمایه معنوی و بهزیستی معنوی اسلامی. فصلنامه انسان‌پژوهی دینی. 11 (32)، 188-167.
گل‌پرور، م.؛ مصاحبی، ب.؛ عابدینی، ح.؛ ادیبی، ز.؛ و عبدلی، ف. (1394). ساخت و اعتباریابی مقیاس سرمایه معنوی و بهزیستی معنوی سالمندان. فصلنامه اندازه‌گیری تربیتی. 5 (19)، 149-130.
لاری دشت یاض، م.؛ مرویان حسینی، ز.؛ بهنام راد، م.؛ و شیرزاد، ع. (1395). بررسی تأثیر سرمایه اجتماعی بر اخلاق فضیلت‌مدار حسابرسان. اولین همایش ملی حسابرسی و نظارت مالی ایران، مشهد، دانشگاه فردوسی مشهد.
مشبکی اصفهانی، ا. و رضایی، ز. (1393). بررسی تأثیر فضیلت سازمانی و تعلق خاطر کاری بر تعهد سازمانی. فصلنامهعلمی پژوهشیمطالعاتمدیریت (بهبودوتحول). 22 (73)، 23-1.
معین، م. (1381). فرهنگ فارسی معین. تهران: انتشارات آدنا.
ناستی‌زایی، ن.؛ و غمشادزهی، پ. (1398). بررسی رابطه بین معنویت در کار و دلبستگی شغلی با نقش میانجی وفاداری سازمانی (مطالعه موردی معلمان مدارس ابتدایی شهرستان خاش). دانش و پژوهش در روانشناسی کاربردی. 20 (4)، 56-4.
نجف‌بیگی، ر.؛ موسی‌خانی، م.؛ دانشفرد، ک.؛ دلاور، ع.؛ و همراهی، م. (1393). طراحی الگوی مطلوب جهت ارتقاء فضیلت سازمانی در سازمان‌های دولتی ایران. پژوهش‌های مدیریت عمومی. 7 (24)، 66-47.
Blau, G. (1999). Early-career job factors influencing the professional commitment of medical technologists. Academy of management journal. 42 (6), 687-695.‏
Buss, D. M. (2000). The evolution of happiness. American psychologist. 55 (1), 15.‏
Cameron, K. (2010). Five keys to flourishing in trying times. Leader to Leader. (55), 45-51.‏
Cameron, K. S., Bright, D., & Caza, A. (2004). Exploring the relationships between organizational virtuousness and performance. American Behavioral Scientist. 47(6), 766-790.‏
Clifton, D. O., & Harter, J. K. (2003). Investing in strengths. Positive organizational scholarship: Foundations of a new discipline. pp 111-121.‏
De Araújo, M. S. G., & Lopes, P. M. P. R. (2014). Virtuous leadership, organizational commitment and individual performance. Tékhne. 12, 3-10.‏
Kannan, R. & Pillai, M. P. (2008). An examination on the professional commitment of engineering college teacher. international business management. 2, 218-224.
Manz, C. C. (2008). The virtuous organization: Insights from some of the world's leading management thinkers. World Scientific.‏
Meyer, J. P., & Herscovitch, L. (2001). Commitment in the workplace: Toward a general model. Human resource management review. 11 (3), 299-326.‏
Ribeiro, N., & Rego, A. (2009). Does perceived organizational virtuousness explain organizational citizenship behaviors. International Journal of Psychological and Behavioral Sciences. 3 (6), 1103-1110.‏
Rego. A., Riberiro. N., Cunha. M.P., & Jesunio. J.C. (2011). How happiness mediates the organizational virtuousness and affective commitment relationship. Journal of business research. 64: 524- 532.
Rego, A., Vitória, A., Magalhães, A., Ribeiro, N., & Cunha, M.P. (2013). Authentic leadership predicting team potency: The mediating role of team virtuousness and affective commitment. Leadership Quarterly. 24 (1), 61-79.
Santos, S. (1998). Factors Related to Commitment of Extension Professionals in the Dominican Republic. Journal of Agricultural Education. 35 (3): 57-61.
Shomali, M. A, (2010). Key concepts in Islamic spirituality: Love, thankfulness and humbleness. Message of Thaqalayn, 11, 2.
Thomas Whetstone, J. (2005). A framework for organizational virtue: The interrelationship of mission, culture and leadership. Business ethics: a European review. 14 (4), 367-378.‏
Yusuf, M. B. (2011). Effects of spiritual capital on Muslim economy: The case of Malaysia. Research on Humanities and Social Sciences. 1 (2), 23-40.‏