Analysis of philosophical foundations of spiritual curriculum components in elementary and high school

Document Type : Scholarly Article

Author

Assisstant Professor of the Department of Educational Science, Farhangian University, Kermanshah, Iran.

Abstract

The aim of this study is to analyze and explain the philosophical foundations of the components of the spiritual curriculum in primary and high school and its analysis is based on the opinions of professors in the field of spiritual curriculum. The method of this qualitative research was phenomenological. Participants in the study included ten professors in the field of spiritual curriculum who were purposefully selected. Semi-structured interviews were used to collect information. The obtained data were analyzed using thematic categorization and coding. Findings indicated that the spiritual curriculum in elementary and high school with emphasis on epistemological, ontological and axiological angles including: seven main dimensions: ethics, belief in the supernatural, rationalism, aesthetics, humanism, Nature-friendliness and holism; And 40 components in the field of spiritual curriculum. The findings also showed that the inclusion of spirituality in the curriculum of educational centers along with the interaction of these centers with other social institutions provides the necessary conditions for moral and intellectual development of educators. Keywords: dimensions, components, spiritual curriculum.

Keywords

Main Subjects


 ادیب منش، م؛ لیاقتدار، م؛ و نصر، ا. (1396). بررسی توان اجرایی برنامه درسی معنوی در دانشگاه فرهنگیان از دیدگاه  اساتید و مدیران، فصلنامه پژوهش در مسایل تعلیم و تربیت اسلامی. 25(36)،134-101.
امینی، م.؛ و ماشاالهی‌نژاد، ز. (1392).  تأملی بر جایگاه و چگونگی توجه به پرورش معنویت در دانشگاه‌ها و مراکز آموزش عالی. دوفصلنامهتربیتاسلامی. 8 (16)، 29-7.
حسینی، ف.؛ ایزدی، ص.؛ و قادری، م. (1393). امکان‌سنجی اجرای برنامه درسی با رویکرد معنوی در دوره متوسطه.  فصلنامه پژوهش در برنامهریزی درسی. 11 (2)، 14
حق پرست لاتی، ط. (1395). طراحیالگویبرنامهدرسیمعنویدردرسمطالعاتاجتماعیدورهابتداییوارزشیابیانازدیدگاه متخصصانبرنامهریزیدرسیومعلمانذیربط، پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد، واحد علوم و تحقیقات.
قاسم‌پور دهاقانی، ق.؛ و نصر، ا. (1391).رویکرد معنوی و برنامه درسی. فصلنامه پژوهش در مسائل تعلیم و تربیت اسلامی. 13، 92-71.
قائدی، ی. (1385). تربیت شهروند آینده. فصلنامهنوآوری‌هایآموزشی. 5 (17)، 210-183.
شریفی، م.؛ و میرشاه جعفری، ا (1395). بررسی برنامه درسی تربیت اخلاقی در چند کشور جهان و ایران، فصلنامه معرفت اخلاقی. 1(19)، 131-115.
صفایی، م. (1390). مطالعه تحلیلی نهضت معنویت‌گرایی و ارائه رویکردی برای آموزش عالی معنویت‌گرا.  فصلنامه راهبردفرهنگ. ( 12 و13).
گال، م.؛ والتر، ب.؛ و گال، ج. (1388). روش­های تحقیق کمی و کیفی در علوم تربیتی و روان‌شناسی، ترجمه احمدرضا نصر و همکاران. تهران: سمت؛ دانشگاه شهید بهشتی.
مرادی، م.؛ سید کلان، م.؛ و عیاری، ل. (1393). طراحی الگوی برنامه درسی معنوی درراستای تربیت زمینه‌ساز؛ راهبردها و راهکارهای اجرایی. فصلنامه علمی ترویجی پژوهش‌های مهدوی. 9، 138-118.
موسوی، ف.(1387).برنامه درسی معنوی در هزاره سوم.کرمانشاه: دانشگاه آزاد اسلامی.
مهرمحمدی، م.؛ و امین خندقی، م. (1388). مقایسه ایدئولوژی‌های برنامه درسی آیزنر با میلر: نگاهی دیگر. فصلنامه مطالعاتتربیتیوروانشناسیدانشگاهفردوسی مشهد. 10(1)، 45ـ27.
مهدوی‌نژاد، م.؛ قدمی. م.؛ و افضلی، ک. (1390). نقش هنر در تربیت معنوی. فصلنامه تعلیم و تربیت. 27 (4)، 108-91.
نجفی، ح.؛ وفایی، ر.؛ و ملکی، ح. (1394). تبیین ابعاد و مؤلفه‌های رشد معنوی انسان و تحلیل محتوای آن در سند تحول بنیادین آموزش و پرورش ایران. فصلنامه مسائل کاربردی تعلیم و تربیت اسلامی.1 (4)، 150-125.
 
Bowman, N. A., & Small, J. L. (2018). Do college students who identify with privileged religious group experience greater spiritual development - Exploring individual and institutional factors? Journal of Research in HigherEducation. 51, 595-614.
Buchanan, M. (2017). Attending to the spiritual dimension to enhance curriculu change. Journal of Beliefs and Values: Studies in Religion &Education. 31, 191-201.
Brona, M., & Fiona, T. (2017). Spirituality as a universal concept: Student experience of learning about spirituality through the medium of art. NurseEducation in Practice. 7, 275–284.
King, U. (2016). Earthing spiritual literacy: How to link spiritual development and education to a new Earth consciousness? Journal of Beliefs & Values: Studies in Religion & Education. 31, 254-260
Koetting, J. Randall & Martha Combs. (2005). Spirituality and Curriculum Reform: The Need to Engage the World. In Taboo. The Journal of Culture and Education.  9 (1) , 81-91.
Daniliuk, A. I., Kondakov, A. M, & Tishkov, V, A. (2010). The spiritual and moral education of Russia's school students. Journal of Russian Education and Society. 52, 3-18.
Rivelli, S. (2016). Citizenship education at high school: A comparative study between Bolzano and Padova (Italy). Journal of Social and BehavioralSciences. 2, 4200–4207.
Sahu, T. K., & Pradhan, S. R. (2017). A Conceptual analysis of spiritual intelligence and its relevance. Retrieved from Http://shiram College. Academia. Edu/Tapansahu/papers.
Sherwood .P.(2006). Soul Education: in spiring a new passion for stutain ablekearning AAEE confer. 3-5 October 2006. 6, 1-17.
Heim Brock, H. (2008). beyond secularization: Experiences of the sacred ineducation. Journal of moral education.5, 162-171
Tisdell, E. J. (2013). Exploring spirituality and culture in adult and higher education. San Francisco: Jossey – Bass
Miller, J.P. (2000). Education and the soul: Toward a curriculum   spiritual.  State university of New York.
Miller, J.P. (2005). Holistic learning and spirituality in education: breaking new ground. State university of New York press, Albany.