ابن بابویه، م. (1384). توحید. تحقیق علی‌اکبر غفاری و سید هاشم حسینی. قم: موسسه نشر آثار اسلامی.
ــــــــ . (بیتا). مصادیقه‌الاخوان. ترجمه محمدتقی دانش‌پژوه. بیروت: مکتبه امام صاحب‌الزمان7.
ابن شهر آشوب مازندرانی، م. (1379). المناقب. قم: علامه.
إبن منظور، م. (1404هـ). لسان‌العرب. ترجمه حسن بن احمد همدانی. ج 14. قم: مؤسسه دارالفکر.
ابی‌الحدید، ع. (1378هـ). شرح نهج‌البلاغه. تحقیق محمد ابوالفضل ابراهیم. قاهره: دار احیاء الکتب العربیه.
اصفهانی، ر. (1416هـ). مفردات الفاظ القرآن. بیروت: دارالشامیه.
اهوازی، ح. (1404هـ). المؤمن. قم: مدرسه امام مهدی7.
بشارتی، م.؛ خدابخش، م ر.؛ فراهانی، ح. و رضازاده، م. (1390). نقش واسطه خود شیفتگی در رابطه بین همدلی و کیفیت روابط بین‌شخصی. فصلنامه روانشناسی کاربردی، 5 (1)، 23ـ7.
بهشتی، س. و افخمی اردکانی، م. (1386). تبیین مبانی و اصول تربیت اجتماعی در نهج‌البلاغه. دو فصلنامه تربیت اسلامی، 2 (4)، 39ـ7.
بیهقی، ا. (1424هـ). شعب‌الایمان. بیروت: دارالفکر.
حرعاملی، م. (1416 هـ). وسائل‌الشیعه. تهران: مکتب الاسلامیه.
حسینی دشتی، م. (1369). معارف و معاریف. ج 3. قم: اسماعیلیان.
خنیفر، ح. و پور حسینی، م. (1391)، مهارتهای زندگی. تهران: هاجر.
دلشاد تهرانی، م. (1379). منظر مهر: مبانی تربیت در نهج‌البلاغه. تهران: دریا.
دهخدا، ع. (1373). لغت‌نامه. تهران: دانشگاه تهران.
رضی، س. (1382). نهج البلاغه. ترجمه محمد دشتی. قم: موسسه فرهنگی تحقیقاتی امیرالمومنین7.
طباطبایی، م. (1374). تفسیر المیزان. ترجمه سید محمدباقر موسوى همدانى. قم: اسلامی.
طبرسى، ف. (1377). تفسیر جوامع الجامع. مشهد: بنیاد پژوهشهاى اسلامى آستان قدس رضوی.
طریحی، ف. (بیتا). مجمع‌البحرین. ج 1. تهران: موسسه تحقیقات و نشر معارف اهل البیت7.
عابدینی، ا. (1383). فرزندان و مسئولیت‌پذیری اجتماعی، سیاسی. تهران: عابد.
عبدوس، م. و اشتهادی، م. (1375). بیست و پنج اصل از اصول اخلاقی امامان. قم: دفتر تبلیغات اسلامی.
عمید، ح. (1385). فرهنگ عمید. تهران: امیرکبیر.
فرمهینی فراهانی، م.؛ میرزامحمدی، م. و سالاری، ا. (1388). بررسی تربیت اخلاقی از منظر امام صادق7: مبانی، اصول، روش‌های تربیتی. دو ماهنامه دانشور رفتار، 6 (3)، 79ـ62.
فرید تنکابنی، م. (1372). الحدیث. قم: اسلامی.
فقیهی، ع. (1379)، شیوههای تربیتی و تأثیر آن در آرامش روانی از دیدگاه امام علی7. کتاب چهارم تریت اسلامی. مقالات برگزیده همایش تربیت در سیره و کلام امام علی7. صص 328ـ 311. تهران: پژوهشکده تعلیم و تربیت.
فیروزآبادی، م. (1415هـ)، القاموس المحیط. ترجمه و تحقیق محمد نعیم. ج4 . قم: مؤسسه رسالت.
فیض کاشانی، م. (1383). المحجة البیضاء فی تهذیب الاحیاء. تصحیح و تعلیق علی‌اکبر غفاری. قم: اسلامی.
کمرهای، م. (1368). آداب و سنن. تهران: صدر.
کلینی، م. (1344). اصول کافی. تهران: دار الکتب الاسلامیه.
متقی، ز.؛ نجفی، م. و نصرتی هشی، ک. (1393). تحقق جامعه عزت‌مدار؛ تجلی نظام تربیت کریمانه. فصلنامه اخلاق، 4 (1)، 162-129.
مجلسی، م. (1403هـ). بحارالانوار. بیروت: مؤسسه الوفاء.
محمدی ری‌شهری، م. (1386). میزان الحکمه. قم: دارالحدیث.
مصطفوی، ح. (1385). التحقیق حول القرآن الکریم. تهران: علامه مصطفوی.
معین، م. (1386). فرهنگ معین. تهران: فردوس.
میر احمدی، غ. (1384). سلام و آثار فردی و اجتماعی آن از دیدگاه قرآن و سنت. پایاننامه کارشناسی ارشد. دانشکده الهیات و معارف اسلامی. دانشگاه جامعه المطصفی.
)