قرآن کریم. ترجمه مکارم شیرازی.
ابن بابویه، م. (1362). الخصال. قم: جامعه مدرسین.
ابن شعبه حرانى، ح. (1404هـ). تحف العقول عن آل الرسول6. قم: جامعه مدرسین.
ابن‌منظور، م. (1414 هـ). لسان العرب. بیروت: دار الفکر للطباعة و النشر و التوزیع ـ دار صادر.
ابوالحسن تنهایی، ح و حضرتی صومعه، ز. (1388). بررسی نظری پژوهشهای سرمایه اجتماعی در جامعه ایران. فصلنامهعلومرفتاری، 1 (1)، 59ـ29.
ابوالمعالی، خ. (1391). پژوهش کیفی از نظریه تا عمل. تهران: علم.
اختر محققی، م. (1385). سرمایه اجتماعی. تهران: مهدی اختر محققی.
اصفهانى، ر. (1412 هـ ). مفردات ألفاظ القرآن. بیروت: دار العلم ـ الدار الشامیه.
الآمدی التمیمی، ع. (1407هـ). غررالحکم و دررالکلم. بیروت: مؤسسه الأعلمی للمطبوعات.
پاینده، ا. (1385). نهج‌الفصاحه مجموعه کلمات قصار حضرت رسول6. قم: اندیشه هادی.
پیراهری، ن. (1388). سرمایه اجتماعی در نظریات جدید. پژوهش‌نامه علوم اجتماعی، 3 (3)، 75ـ53.
حر عاملی، م. (1401 هـ). وسائل الشیعه. تهران: مکتبة الاسلامیه. ج 8.
حکیمى، مر.؛ حکیمى، م. و حکیمى، ع. (1380). الحیاه. ترجمه احمد آرام. تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامى.
دشتی، م. (1385). نهجالبلاغه فارسی ـ عربی. قم: نور مطاف.
دوست‌محمدی، ا. (1387). نقش اجتماع و نظریه سرمایه اجتماعی. مجله رشد علوم اجتماعی، 12 (2)، 25ـ15.
دهقانی، م. و امین خندقی، م. (1390). تحلیلی بر وضعیت موجود طراحی برنامه درسی تربیت اجتماعی دوره راهنمایی بر مبنای تحلیل محتوای کتابهای درسی و اسناد مرتبط برنامه درسی. پژوهشهایبرنامهدرسی، 1(2)،176ـ131.
دیلمی، ح. (1377). ارشاد القلوب. ترجمه سید عبدالحسین رضائى. تهران: اسلامیه.
دیهیم، ر. (2015). بهرهورینیرویکاربا استفادهازسرمایهاجتماعی. چهارمین کنفرانس ملی مدیریت و حسابداری. دانشگاه شهید بهشتی.
رابینز،
ا. (1393). رفتار سازمانی ـ مفاهیم، نظریه‌ها و کاربردها: فرد. مترجم: سید محمد اعرابی، علی پارساییان. تهران: دفتر پژوهشهای فرهنگی. ج1.
ردادی، م. (1389)، منابع قدرت نرم: سرمایه اجتماعی در اسلام. تهران: دانشگاه امام صادق7.
رنانی، م.؛ دلیری، ح. و مؤیدفر، ر. (1388). نقش منابع هویت و معرفت در تشکیل سرمایه اجتماعی در میان دانشجویان دانشکده اقتصاد دانشگاه اصفهان. فصلنامهرفاهاجتماعی، 10(38)، 132ـ110.
سرگزی، ح. و محمدی‌آریا، ع. (1392). رابطه سرمایه اجتماعی با فرهنگ سازمانی در مراکز آموزش عالی استان گلستان. فصلنامه رفاه اجتماعی. 14 (55). 68 ـ 55.
سید نورانی، م.؛ سجادی، م.؛ فروزان، ف. و جهانگرد، ف. (1393). بررسی نقش آموزش در ایجاد سرمایه اجتماعی در ایران. فصلنامه پژوهشهای رشد و توسعه اقتصادی، 5 (20)، 40ـ30.
شاه‌آبادی، م. (1360). شذرات المعارف. تهران: نهضت زنان مسلمان.
صالحی امیری، ر. و عظیمی دولت‌آبادی، ا. (1388). آموزش و پرورش و انسجام اجتماعی. رشد آموزش علوماجتماعی. 13 (44)، 17ـ7.
طباطبایی، م. (1374). تفسیر المیزان. ترجمه: موسوى همدانى، سید محمد باقر. قم: دفتر انتشارات اسلامى جامعه مدرسین حوزه علمیه قم.
طریحى، ف. (1416 هـ). مجمع البحرین. تهران: کتاب‌فروشى مرتضوی.
عبدالرحمانی، ر. (1384). سرمایه اجتماعی و اعتماد اجتماعی. فصلنامه رشد آموزش علوم اجتماعی، 9 (2)، 19ـ11.
عزیزیانی‌فر، ج. و قاسمی، ز. (1385). بررسی تئوریک سرمایه اجتماعی و تبیین مؤلفههای کارکردی آن. فصلنامه زریبار، 11 (64)، 76ـ51.
فاضلی کبریا، ح. و دلشاد تهرانی، م. (1391). سرمایه اجتماعی در نهجالبلاغه با رویکرد مدیریتی. تهران: دانشگاه امام صادق7.
قرائتى، م. (1383). تفسیر نور. تهران: مرکز فرهنگى درس‌هایى از قرآن.
قرشى، ع. (1370). قاموس قرآن. تهران: دار الکتب الإسلامیه.
کاظم‌زاده بیطالی، م. و قاسم‌زاده علیشاهی، ا. (1392). تبیین نقش و میزان تأثیر سرمایه اجتماعی بر تعهد سازمانی و آموزش اثربخش. فصلنامه رفتار سازمانی در آموزش و پرورش، 1 (2)، 46ـ25.
مقیمی، م. و رمضان، م. (1390). مدیریت دانش و فناوری اطلاعات. تهران: راه دان.
کلمن، ج. (1377). بنیادهای نظریه اجتماعی. ترجمه منوچهر صبوری. تهران: نی.
کلینى، م. (1362). الکافی. تهران: اسلامیه.
کوهکن، ع. (1387). مؤلفههای سرمایه اجتماعی اسلامی. مجله راهبرد یاس. 17 (87)، 141ـ124.
گال، م.؛ بورگ، و. و گال، ج. (1386). روشهای تحقیق کمی و کیفی در علوم تربیتی و روانشناسی. ترجمه احمدرضا نصر و همکاران. تهران: سمت و دانشگاه شهید بهشتی.
مجلسی، م. (1403 هـ). بحار الأنوار الجامعه لدرر أخبار الأئمه. بیروت: دارالاحیاء التراث العربی.
محمدی ری‌شهری، م. (1388). میزان الحکمه. ترجمه حمیدرضا شیخی. قم: دارلحدیث.
مکارم شیرازى، ن. (1374). تفسیر نمونه. تهران: دار الکتب الإسلامیه.
میریان، ف. و صمدانیان، م. (1388). هنجارهای اجتماعی از دیدگاه نهجالبلاغه. مطالعات اسلامی: علوم قرآن و حدیث، 41 (3/82)، 158ـ127.
هرسی، پ. و بلانچارد، ک. (1392). مدیریت رفتار سازمانی کاربرد منابع انسانی. ترجمه: علی علاقهبند. تهران: امیرکبیر.
واسطى، ز.؛ حنفى، م. و حسینى. م. (1414هـ). تاج العروس من جواهر القاموس. بیروت: دار الفکر للطباعه و النشر و التوزیع.
Anderson, J. B. (2006). Social Capital and student Learning, Empirical Results from Latin American Primary Schools, University of San Diego.
Berends, M. & Mokher, C. & Zottola, G. (2008). How Social Capital Varies among Charter Schools: Examining Relationships to Academic Rigor, Homework and Engagement from Students’ Perspectives, New York, Vanderbilt University, Department of Education's Institute of Education Sciences.
Bradley, J. (2004). Social capital in a tolerant society? a response to treasurer Costello’s presentation to the Sydney Institute.
International Journal of Sociology and Social Policy, 24 (1/2), 1 – 20.
Dennis, A. I. & Wixom, B. H. & Roth, R. M. (2012). SYSTEM ANALYSIS AND DESIGN. Printed in the United States of America.
Elliott, S. N. & Clifford, M. (2014). Principal assessment: Leadership behaviors knownto influence schools and the learning of all students. Florida: Arizona State University, CEEDAR Document No. LS-5
Gilbert, L. (2009). Analyzing the dark side of social capital: Organiaed Crime in Russia. A chapter in: Social capital and peace-building (pp.57-74), Ed. by Michaelene Cox, London: Routledge.
Kwok-Kuen, T. (2010). School Social Capital and School Effectiveness. Education Journal, 37(1–2), 119–136.
Leana, C. R. & Van Burren, H. J. (1999). Organizational Social Capital and Employment Proactives. Academy of management reviews.
Ralph, C & Jenny, O (2005), What is Social Capital and how might it be used in Scotland’s Schools? George Washington University, 38(4), doi.org/10.1177/0899764009333956
Schneider, J. A. (2009). Organizational social capital and nonprofits Nonprofit and Voluntary Sector. Quartely, 38(4), 643-662.
)