قرآن کریم (1373) (ناصر مکارم شیرازی، مترجم). قم: دار القرآن کریم.
امیدی، محمود؛ و قمشی، سیف‌الله (۱۳۹۵). درآمدی بر اصول فرزندپروری با تأکید بر سیرۀ علوی. اخلاق، ۶(۲۲)، ۲۵۱-۲۷۲.
انصاریان، حسین (1393). تفسیر حکیم. قم: دار العرفان.
بروجردی، محمدابراهیم (1366). تفسیر جامع. تهران: صدر.
جیرانی، محسن؛ و عباسی، مهدی (۱۳۹۷). تبین الگوی فرزندپروری آسان براساس منابع اسلامی. اسلام و پژوهش‌های روان‌شناختی، ۲(۴)، ۶۷-۹۲.
حسینی همدانی، محمدحسین (1404ق). انوار درخشان. تهران: لطفی.
حیدری، فریبا (۱۳۹۵). شیوه‌های فرزندپروری قبل‌از تولد ازدیدگاه آیات و روایات نبوی. (پایان‌نامۀ کارشناسی ارشد). دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران.
خانزاده، عباس‌علی؛ و میرزاییکوتنایی، فرشته (۱۳۹۶). نقش انسجام خانواده در تعامل والد- فرزند در تبیین حرمت خود دانش‌آموزان. اندیشه‌های نوین تربیتی، ۱(۱۳)، 81-93.
خطیبی، امیرعلی (1397). ارائۀ مدلی از سبک فرزندپروری براساس دیدگاه امام علی(ع). (پایان‌نامۀ کارشناسی ارشد). دانشگاه سیستان و بلوچستان، سیستان و بلوچستان، ایران.
دهدست، کوثر؛ و اسماعیلی، معصومه (1399). فرزندپروری اخلاقمحور: تعریف مبانی و اصول تربیتی مبتنی‌بر آرای علامه طباطبایی. پژوهش‌های مشاوره، 75، 290-326.
رضایت، غلام‌حسین؛ و رضایت، فاطمه (۱۳۹۴). روش‌های تربیت کودک تا هفت‌سالگی در اندیشۀ امام علی (ع). پژوهش در مسائل تعلیم‌وتربیت اسلامی، ۲۲(۲۷)، ۵۵-۷۶.
شریعتی، صدرالدین؛ و صحرایی، فاطمه (۱۳۹۸). بررسی نقش والدین در تربیت عاطفی گودک با بهره‌گیری از سیرۀ امام رضا (ع). فرهنگ مشاوره و روان‌درمانی، ۱۰(۳۸)، ۵۹-۸۰.
طباطبایی، سید محمدحسین (1374). تفسیر المیزان. قم: جامعۀ مدرسین حوزۀ علمیۀ قم.
طبرسی، فضل بن حسن؛ و مترجمان (1360). ترجمۀ مجمع البیان. تهران: فراهانی.
قدمی، کفایت (۱۳۹۴). اصول حاکم بر تربیت ازمنظر قرآن با تأکید بر سورۀ مبارکۀ فرقان. (پایان‌نامۀ کارشناسی ارشد). دانشگاه مازندران، مازندران، ایران.
قرشی، علی‌اکبر (1377). احسن الحدیث. تهران: بنیاد بعثت.
کریستنس، جانسون (1391). روش تحقیق در علوم تربیتی (علی‌اکبر خسروی بابایی، کامبیز پوشنه و محرّم آقازاده، مترجمان). تهران: آییژ.
متولی نوش‌آبادی، مریم السادات (۱۳۹۴). روش‌های تربیت فرزند در سیرۀ امیرالمؤمنین (ع) با تأکید بر نهج البلاغه. (پایان‌نامۀ کارشناسی ارشد). دانشگاه کاشان، کاشان، ایران.
محمدی، بیوک (1387). درآمدی بر روش تحقیق کیفی. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
مجلسی، محمدباقر (1403ق). بحار الأنوار. بیروت: دار الإحیاء التراث العربی.
مکارم شیرازی، ناصر (1374). تفسیر نمونه. تهران: دار الکتب الإسلامیة.
میرزاخسروانی، علی‌رضا (1391ق). تفسیر خسروی. تهران: اسلامیه.
همت‌بناری، علی (۱۳۹۴). اصول فرزندپروری در سبک زندگی اهل‌بیت (ع). مطالعات اسلام و روان‌شناختی، ۹(۱۶)، ۱۳۵-۱۵۴.
همت‌بناری، علی (۱۳۹۸). تربیت فرزند برمبنای تحلیل و تفسیر سورۀ لقمان، آموزه‌های تربیتی در قرآن و حدیث، ۳(۴)، ۶-۲۱.
Paloma, A. S. (2019). Which Parenting Style Encourages Healthy Lifestyles in Teenage Children? Proposal for a Model of Integrative Parenting Style. International Journal of Environmental Research and Public Health, 16(11), 2057-2064.
Sznitman, G.; Petegem, S.; and Zimmermann, G. (2019). Exposing the Role of Coparenting and Parenting for Adolescent Personal Identity Processes. Journal of Social and Personal Relationships, 36(4), 1233-1255.
Takahashi, N.; Suzuki, A.; Matsumoto, Y.; Shirata, T.; and Otani, K (2017). Perceived Parental Affectionless Control Is Associated with High Neuroticism. Neuropsychiatric Disease and Treatment, 13, 1111-1114.
)