رابطۀ ساختاری هوش هیجانی و تمایزیافتگیِ خود با ثبات ازدواج: نقش میانجیگری صمیمیت

نوع مقاله : علمی - پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری مشاوره، گروه مشاوره، واحد رودهن، دانشگاه آزاد اسلامی، رودهن، ایران.

2 استادیار گروه مشاوره، واحد رودهن، دانشگاه آزاد اسلامی، رودهن، ایران.

3 استادیار گروه روان‏شناسی، دانشگاه امام حسین (ع)، تهران، ایران.

چکیده

برپایۀ نظام ­های خانوادۀ بوئن، میزان تمایزیافتگی خود، عاملی مهم در تعیین کیفیت روابط زناشویی و ثبات آن است. شناخت و مدیریت هیجانات خود و همسر، نقشی اساسی در این ثبات ایفا می‌کند و صمیمیت نیز به‏ ویژه در ثبـات‌بخشیدن به ازدواج، نقشی مهم دارد. هدف از این پژوهش، تعیین رابطۀ دو متغیر هوش هیجانی و تمایزیافتگی خود با پایداری ازدواج ازطریق میانجیگری صمیمیت است. این پژوهش، توصیفی و ازنوع همبستگی است و جامعۀ آماری آن، افراد متأهل و زوجین مراجعه‌کننده به مراکز مشاورۀ منطقه‌های دو و پنج تهران را شامل می‌شود. با استفاده از روش نمونه‌گیری در دسترس، 345 نفر مرد و زن در سال 1399برای شرکت‌کردن در پژوهش انتخاب شدند و افراد موردنظر، پرسشنامه­ های شاخص بی‌ثباتی ازدواج بوث، جانسون و ادواردز (1983)، هوش هیجانی گریوز و برادبری (2005)، تمایزیافتگی خود اسکورن و فریدلندر (2003)، و مقیاس صمیمیت واکر و تامپسون (1983) را تکمیل کردند. در تجزیه‌وتحلیل آماری از ضریب همبستگی پیرسون و برای برازش مدل از روش مدل‌یابی معادلات ساختاری (SEM) و تحلیل مسیر استفاده شد. یافته ­ها نشان می‌دهند میان ضریب مسیر کل هوش هیجانی با ثبات ازدواج (01/0>p، 609/0=β) و تمایزیافتگی خود با ثبات ازدواج (05/0>p، 226/0=β) و صمیمیت با ثبات ازدواج (01/0>p، 451/0=β)، رابطه‌ای مثبت و معنادار وجود دارد. درنهایت، ضریب مسیر غیرمستقیم هوش هیجانی و ثبات ازدواج (01/0>p، 288/0=β) و ضریب مسیر غیرمستقیم تمایزیافتگی خود و ثبات ازدواج (05/0>p، 082/0=β)، مثبت و معنادار بود و بنابراین، نقش واسطه­ایِ صمیمیت بین تمایزیافتگی خود و هوش هیجانی با ثبات ازدواج تأیید می‌شود. تمایزیافتگی خود، هوش هیجانی و صمیمیت درمجموع، 49 درصد از واریانس ثبات ازدواج را تبیین می­کنند و در این حوزه، برگزارشدن کارگاه‌های آموزشی برای شناخت و ارتقای هوش هیجانی، تمایزیافتگی، صمیمیت و مؤلفه­ های آن جهت ثبات ازدواج توصیه می‌شود.

کلیدواژه‌ها

موضوعات


اعتمادی، عذرا؛ نوابی‌نژاد، شکوه؛ احمدی، احمد؛ و فرزاد، ولی‌الله (۱۳۸۵). بررسی اثربخشی زوج‌درمانی شناختی- رفتاری بر صمیمیت زوجین مراجعه‌کننده به مراکز مشاوره در شهر اصفهان. مطالعات روان‏شناختی، ۲(۱و۲)، ۶۹-۸۷.
ایران‌دوست، راضیه؛ سهرابی، فرامرز؛ ملیحی الذاکرینی، سعید؛ و آهی، قاسم (1397). مدل علّی روابط بین ناگویی هیجانی با عملکرد جنسی زنان با میانجیگری درماندگی روان‌شناختی و صمیمیت زناشویی. خانوادهپژوهی، 14(56)، 515-531.
بای، صادق؛ جهانگیر، پانته‌آ؛ و بوستان، افسانه (1398). طراحی مدل ساختاری برای پیش‌بینی فرسودگی شغلی براساس تعهد سازمانی و باورهای خودکارآمد پنداری با میانجیگری ویژگی‌های شخصیتی معلمان. علوم روان‏شناختی، 18(78)، 705-718.
بختیاری، انسیه؛ حسینی، سعیده؛ عارفی، مختار؛ و افشاری‌نیا، کریم (1400). نقش واسطه‌ایِ صمیمیت زناشویی در رابطه بین سبک‌های دلبستگی و نگرش به خیانت زناشویی. پژوهشهای مشاوره (تازهها و پژوهشهای مشاوره)، 20(77)، 122-140.
بلیاد، محمدرضا؛ ناهیدپور، فرزانه؛ و آزادی، شهدخت (1396). بررسی نقش واسطه‌ای تمایزیافتگی در ارتباط میان افسردگی و رضایت زناشویی زنان. فصلنامۀ علمی- پژوهشی روشها و مدلهای روان‏شناختی، 8(27)، 109-126.
پیرساقی، فهیمه؛ نظری، علی‌محمد؛ حاجی حسنی، مهرداد؛ و نادعلی‌پور، حسن (1393). اثربخشی درمان خودمتمایزسازی بر میزان ابراز وجود دانشجویان دختر دانشگاه علامه طباطبایی تهران. مطالعات روانشناسی بالینی، 4(16)، 19-34.
تریوه، بهزاد؛ کریمی، کیومرث؛ اکبری، مریم؛ و مرادی، امید (1399). الگوی ساختاری تعهد زناشویی براساس باورهای ارتباطی زناشویی، درگیری عاطفی و انتقاد در خانواده: نقش میانجیگر صمیمیت زناشویی. فصلنامۀ روان‏شناسی کاربردی، 14(1/53)، 139-158.
تیرگری، عبدالحکیم؛ اصغرنژاد فرید، علی‌اصغر؛ بیان‌زاده، سید اکبر؛ و عابدین، علی‌رضا (1385). مقایسۀ سطوح هوش هیجانی و رضامندی زناشویی و رابطۀ ساختاری آن‏ها در زوجین ناسازگار و سازگار شهرستان ساری در سال 1383. مجلۀ دانشگاه علوم پژشکی مازندران، 16(55)، 78-86.
ثنایی، باقر؛ علاقه‌بند، ستیلا؛ فلاختی، شهره؛ و هومن، عباس (1396). مقیاسهای سنجش خانواده و ازدواج. تهران: بعثت.
جعفری، اصغر (1387). مقایسۀ اثربخشی رویکردهای ارتباطی ستیر و تجربی ویته کر در کاهش احتمال وقوع طلاق در زوجین متعارض. (پایان‌نامۀ کارشناسی ارشد)، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران.
جعفری، اصغر؛ ثنایی ذاکر، باقر؛ پاشاشریفی، حسن؛ و کرمی، ابوالفضل (1389). مقایسۀ اثربخشی رویکردهای ارتباطی ستیر و تجربی ویته کر در کاهش احتمال وقوع طلاق در زوج‌های متعارض در آستانۀ طلاق. پژوهش­های مشاوره، 34، 25-48.
چرستانی، نفیسه (1400). شناسایی ابعاد گفت‌وگوی پایدار مؤثر زوجین در خانواده‌های ایرانی. نخبگان علوم و مهندسی، 6(4)، 16-42.
حبیبی، آرش؛ و عدن‌ور، مریم (۱۳۹۶). مدلیابی معادلات ساختاری. تهران: جهاد دانشگاهی.
خمسه، اکرم؛ و حسینیان، سیمین (1387). بررسی تفاوت‌های جنسیتی بین ابعاد مختلف صمیمیت در دانشجویان متأهل. مطالعات اجتماعی- روانشناختی زنان (مطالعات زنان)، 6(1)، 35-52.
دغاغله، فاطمه؛ عسگری، پرویز؛ و حیدری، علیرضا (1391). رابطه بخشودگی، عشق و صمیمیت با رضایت زناشویی. یافته‌های نو در روان‌شناسی (روان‌شناسی اجتماعی)، 7(24)، 57-69.
رقیبی، مهوش؛ و قره‌چاهی، مریم (1392). بررسی رابطه بین هوش هیجانی و هوش معنوی در زنان و مردان درشُرف طلاق و سازگار. فصلنامۀ علمی- پژوهشی زن و جامعه، 4(13)، 123-140.
ریحانی، رضا؛ سلیمانیان، علی‌اکبر؛ و نظیفی، مرتضی (1395). پیش‌بینی بی‌ثباتی ازدواج براساس مهارت‌های تنظیم هیجانی و سبک‌های هویتی. پژوهشهای روانشناسی بالینی و مشاوره (مطالعات تربیتی و روانشناسی)، 6(1)، 60-76.
سالمی، یاسمین؛ ابویی، آزاده؛ و سعیدمنش، محسن (1400). پیش‌بینی رضایت جنسی زنان متأهل برمبنای تعهد زناشویی، صمیمیت زناشویی و سبک دلبستگی در دوران کرونا. خانوادهدرمانی کاربردی، 2(5)، 94-115.
شهرستانی، ملیحه؛ دوستکان، محسن؛ رهباردار، حمید؛ و مشهدی، علی (1391). پیش‏بینی رضایتمندی زناشویی ازروی متغیرهای باورهای ارتباطی و صمیمیت زناشویی در زنان متقاضی طلاق و عادی شهر مشهد. زن و فرهنگ، 4(14)، 19-41.
صادقی، منصوره السادات؛ پناغی، لیلا؛ موتابی، فرشته؛ و حقیان، الناز (1396). اﻟﮕﻮی ﭘﻴﺶﺑﻴﻨﻲﻛﻨﻨﺪۀ ﺷﺎدﻛﺎﻣﻲ زﻧﺎﺷﻮﻳﻲ در اﻓﺮاد ﻣﺘﺄﻫﻞ. فصلنامۀ خانوادهپژوهی، 13(50)، 179-196.
صدقی، مریم؛ غفاری، عذرا؛ و کاظمی، رضا (1400). مقایسۀ اثربخشی روش‏های زوج‌درمانی تئوری انتخاب و پذیرش و تعهد (ACT) در تعاملات زناشویی زوج‌ها. فصلنامۀ پژوهش‏های نوین روان‏شناختی. 16(61)، 39-51.
ضیاء خدادادیان، محبوبه؛ سیرتی نیر، مسعود؛ خمسه، فریال؛ و عبادی، عباس (1391). مقایسۀ تأثیر آموزش دو روش حل تعارض و مدیریت هوش هیجانی بر رضایت از زندگی همسران جانبازان اعصاب و روان. طب جانبازان، 4(15)، 52-61.
عباسی اصل، مجتبی (1395). رابطۀ رضایت جنسی، صمیمیت زناشویی و سبک‏های دلبستگی با بیثباتی ازدواج زنان متأهل. (پایان‌نامۀ کارشناسی ارشد)، دانشکدۀ علوم تربیتی و روان‏شناسی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران.
عزیزی، لیلا سادات؛ مکوندی، بهنام؛ رامک، ناهبد؛ سنگانی، علی‌رضا؛ و ابراهیمی، صدیقه (1398). نقش واسطه‌ای ویژگی‏های شخصیتی وابسته به جنس در رابطه بین سبک‏های هویت و دلبستگی با تمایزیافتگی خود در دانشجویان پرستاری. مجلۀ پژوهش پرستاری ایران، 14(4)، 13-20.
غفاری، الگار؛ قمری کیوی، حسین؛ و رضایی شریف، علی (1395). رابطه بین تمایزیافتگی و هوش هیجانی با تحریفهای شناختی و کیفیت زندگی زوجین. (پایان­نامۀ کارشناسی ارشد/، دانشکدۀ علوم تربیتی و روان‏شناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران.
غنی‌پور اجرآباد، طاهره (1401). پیش‌بینی صمیمیت زوجین براساس تمایزیافتگی خود با نقش میانجی تعهد زناشویی. ایدههای نوین روانشناسی، 12(16)، ۱-۱۱.
فرح‌بخش، کیومرث؛ و شفیع‌آبادی، عبدالله (1385). ابعاد عشق‌ورزی براساس نظریۀ سه‌بعدی عشق در چهار گروه زوج‏های در مرحلۀ نامزدی، عقد، ازدواج و دارای فرزند. دانش و پژوهش در روان‏شناسی کاربردی، 8(30)، 1-20.
فیاض صابری، محمدحسن؛ توزنده جانی، حسن؛ ثمری، علی‌اکبر؛ و نجات، حمید (1398). پیش‌بینی پایداری ازدواج براساس سازگاری زناشویی و خودابرازی جنسی با میانجیگری هوش هیجانی. پژوهش‌های روان‏شناسی بالینی و مشاوره، 9(2)، 56-70.
قزلسفلو، مهدی؛ و هاشمی، سجاد (1397). پیش‌بین‌های بی‌ثباتی ازدواج: صمیمیت زوج‌ها و راهبردهای حفظ رابطه. دوفصلنامۀ مشاورۀ کاربردی، 8(1)، 1-18.
گنجی، حمزه؛ میرهاشمی، مالک؛ و ثابت، مهرداد (1385). هنجاریابی مقدماتی آزمون هوش هیجانی برادبری- گریوز. فصلنامۀ اندیشه و رفتار در روان‏شناسی بالینی، 1(2)، 23.
محسنیان، محمد؛ کرملو، سمیرا؛ و گنجوی، آناهیتا (1386). رابطه میان تمایزیافتگی خود و هوش هیجانی در متقاضیان طلاق. فصلنامۀ خانوادهپژوهی، 3(12)، 827-837.
محمدی، بهناز؛ حیدرنیا، احمد؛ و عباسی، هادی (1395). پیش‌بینی تعهد زناشویی براساس صمیمیت زناشویی و بخشودگی. رویش روان‏شناسی، ۵(۳)، ۳۱-۵۰.
محمودپور، عبدالباسط؛ دهقان‌پور، ثنا؛ یوسفی، ناصر؛ و ایجادی، سحر (1399). پیش‌بینی صمیمیت زناشویی زنان براساس ذهن‌آگاهی، الگوهای حل تعارض، حمایت اجتماعی ادراک‌شده و بهزیستی اجتماعی. پژوهش‏های روان‏شناسی اجتماعی، 10(39)، 83-102.
مرادی، نزهت‌الزمان؛ علی‌مرادی، خدیجه؛ و رجبی، سوران (1396). رابطۀ ساختاری بهزیستی معنوی و رضایت زناشویی با نقش واسطه‌ای هوش هیجانی و تمایزیافتگی خود. فصلنامۀ علمی- پژوهشی روشها و مدلهای روان‏شناختی، 8(2/28)/، 19-48.
مقیمی، سنبل؛ مرادی، امید؛ سیدالشهدایی، اسرین؛ و احمدیان، حمزه (1399). تدوین مدل ساختاری تعهد زناشویی براساس بخشایشگری و خودتمایزیافتگی با میانجیگری صمیمیت زناشویی. مشاوره و رواندرمانی خانواده، 10(1/39)، ص69-90.
منصوری، زهره؛ باقری، فریبرز؛ درتاج، فریبرز؛ و ابوالمعالی، خدیجه (1399). ارائۀ الگوی ساختاری پیش‌بینی صمیمیت زناشویی براساس سبک‏های دلبستگی با میانجیگری مؤلفۀ تعهد عشق‌ورزی در دانشجویان متأهل. مجلۀ علوم روان‏شناختی، 19(85)، 81-90.
موسوی سیده فاطمه (1397). نقش تعهد شخصی، اخلاقی و ساختاری به ازدواج در پیش‌بینی توافق، رضایت و انسجام زناشویی. رویش روان‏شناسی، ۷(۱)، ۹۳-۱۱۰.
مؤمنی، خدامراد؛ کاووسی امید، سکینه؛ و امانی، رزیتا (1394). پیش‌بینی تعهد زناشویی براساس تمایزیافتگی خود، همبستگی و انطباق‌پذیری خانواده، و صمیمیت زناشویی. آسیب‌شناسی، مشاوره و غنی‌سازی خانواده، ۱(۲)، ۴۶-۵۸.
نعیم، سامیه (۱۳۸۷). رابطۀ دلزدگی زناشویی، روابط صمیمی با همسر و تعارضات زناشویی با خشونت علیه زنان شهر ایلام. (پایان‌نامۀ کارشناسی ارشد)، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اهواز، خوزستان، ایران.
نیکنام، ماندانا؛ و تاج، طه (1398). پیش‌بینی ناپایداری ازدواج براساس متغیرهای هوش هیجانی و هوش معنوی در یک جمعیت غیربالینی از زنان. مطالعات زن و خانواده، 7(1)، 9-29.
هومن، حیدرعلی (۱۳۸۴). مدل‌یابی معادلات ساختاری با استفاده از نرمافزار لیزرل. تهران: سمت.
هویت، دنیس؛ و کرامر، دانکن (1389). مقدمه‌ای بر روش‌های تحقیق در روان‏شناسی و مشاوره (حسن پاشاشریفی و دیگران، مترجمان). تهران: سخن.
یوسفی، ناصر (1390). بررسی شاخص‏های روان‌سنجی مقیاس خانوادگی تفکیک خویشتن (DSI-2). مشاوره و رواندرمانی خانواده، 1(1)، 19-38.
یوسفی، ناصر؛ اعتمادی، عذرا؛ بهرامی، فاطمه؛ بشلیده، کیومرث؛ و شیربگی، ناصر (1389). بررسی روابط ساختاری آسیب‌شناسی خودتمایزی در خانواده‌درمانی بوونی با بهزیستی ذهنی، سلامت روانی و بهداشت کیفیت زناشویی «برازش نظریۀ بوون». مجلۀ دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد، ۱۲(۳)، ۶۸-۷۶.
یوسفی، ناصر؛ و عزیزی، آرمان (1397). تبیین مدلی برای پیش‌بینی تعارض زناشویی براساس تمایزیافتگی و تیپ‏های شخص. فصلنامۀ فرهنگ مشاوره و رواندرمانی، 9(35)، 57-78.
Abbaspour Khoshdast, F.; Jalali, M. R.; and Kakavand, A. R. (2016). Relationship between the Personality Traits, Defense Mechanisms and Marital Satisfaction of Elementary School Students’ Parents. IIOAB Journal, 7(10), 31-37.
Bloch, L.; Haase, C. M.,; and Levenson, R. W. (2014). Emotion Regulation Predicts Marital Satisfaction: More than a Wives’ Tale. Emotion, 14(1), 130–144.
Booth, A.; Johnson, D.; and Edwards, J. N. (1983). Measuring Marital Instability. Journal of Marriage and the Family, 45(2), 387–394.
Bradberry, T.; and Greaves, J. (2005). Emotional intelligence quick book. Translated by: M. Ganji. Tehran: Savalan Publication. Denham SA, Blair KA, DeMulder E, Levitas J, Sawyer K, Auerbach-Major S.;1; 2003. Preschool emotional competence: pathway to social competence. Child Dev, 74, 238-56.
Brown, S., L; Sanchez; Nock, S. l.; and Wright, J. D. (2006). Links between Premarital Cohabitation and Subsequent Marital Quality. Stability and Divorce: A Comparison of Covenant Versus Standard Marriage. Journal of Social Science Research, 35, 457.
Carmona–Halty, M.; Salanova, M.; Lorens, S.; and Schaufeli, W. B. (2019). How Psychological Capital Mediates between Study-Related Positive Emotions and Academic Performance. Journal of Happiness Studies, Springer, 20(2), 605-617.
Clark, M. S.; Fitness, J.; and Brissette, I. (2001(. Understanding People's Perceptions of Relationships Is Crucial to Understanding Their Emotional Lives. In: G. Fletcher and M. Clark (Eds.). Blackwell Handbook of Social Psychology: Interpersonal Processes, 253-278, Blackwell.
Goleman, D. (1996). Emotional Intelligence: Why It Can Matter More than
IQ?. Learning, 24(6), 49-50.
Gonczarowski, Y. A.; Nisan, N.; Ostrovsky, R.; and Rosenbaum, W. (2019). A Stable Marriage Requires Communication. Games and Economic Behavior, 118, 626- 647.
Graff, H. J.; Siersma, V.; Møller, A.; Egerod, I.; and Rytter, H. M. (2020). Five-Year Trends in Marital Stability, Academic Achievement, and Socioeconomic Indicators after Concussion: A National Register Study. The Journal of Head Trauma Rehabilitation, 35(2), E86-E94.
Guerra-Bustamante, J.; León-del-Barco, B.; Yuste-Tosina, R.; López-Ramos, V. M.; and Mendo-Lázaro, S. (2019). Emotional Intelligence and Psychological Well-Being in Adolescents. International Journal of Environmental Research and Public Health, 16(10), 1720.‏
Hajihasani, M.; and Sim, T. (2019). Marital Satisfaction among Girls with Early Marriage in Iran: Emotional Intelligence and Religious Orientation. International Journal of Adolescence and Youth, 24(3), 297-306.‏
Hassebrauck, M.; and Fehr, B. (2002). Dimensions of Relationship Quality. Personal Relationships, 9(3), 253-270.
Heidari, M.; Shahbazi, S.; Ghafourifard, M.; and Ali Sheikhi, R. (2017). Prediction of Marital Satisfaction based on Emotional Intelligence in Postmenopausal Women. Journal of Menopausal Medicine, 23(3), 196–201.
Heller, P. E.; and Wood, B. J. (1998). The Process of Intimacy: Similarity, Understanding and Gender. Journal of Marital and Family Therapy, 243, 273-288.
Hill, E.; Hasty, C.; and Moore, C. (2011). Differentiation of Self and the Process of Forgiveness: A Clinical Perspective for Couple and Family Therapy. Australian and New Zealand Journal of Family Therapy, 32(1), 43-57.
Howitt, D.; and Cramer, D. (2017). Research Methods in Psychology. Harlow: Pearson.‏
Kalsoom, S.; and Kamal, A. (2018). Emotional Intelligence and Multitasking Ability Predictors of Marital Adjustment of Working Married Individuals. FWU Journal of Social Sciences, 12(2),‏‏ 60-73.
Kamomoe, P. K.; Ngari, S. M.; Gichure, P.; Ndung’u, E. M.; and Esiu, E. M. (2021). The Effect of Emotional Intelligence on Marital Quality in Kenya: A Case of the Catholic Archdiocese of Nairobi, Kenya. International Academic Journal of Social Sciences and Education, 2(2), 394-411.‏
Kato, T. (2016). Effects of Partner Forgiveness on Romantic Break-Ups in Dating Relationships: A Longitudinal Study. Personality and Individual Differences, 95, 185-189.
Khoshdast, F. A.; Jalali, M. R.; and Kakavand, A. R. (2016). Relationship between the Personality Traits, Defense Mechanisms and Marital Satisfaction of Elementary School Students’ Parents. IIOAB Journal, 7(10), 31-37.‏
Kline, R. B. (2023). Principles and Practice of Structural Equation Modeling. Guilford Publications.‏
Kurniawan, A.; and Syakur, A. (2017). The Correlation of Emotional Intelligence and Spiritual of Intelligence to Effectiveness Principals of Leadership. International Journal of Psychological and Brain Sciences, 2(1), 1-9.‏
Lavner, J. A.; Karney, B. R.; and Bradbury, T. N. (2016). Does Couples' Communication Predict Marital Satisfaction, or does Marital Satisfaction Predict Communication?. Journal of Marriage and Family, 78(3), 680-694.‏
Maser, M. J. (2011). A Construct Validity Study of Differentiation of Self Measures and Their Correlates. Seton Hall University.
McCray, M. L. (2015). Infidelity, Trust, Commitment, and Marital Satisfaction among Military Wives during Husbands' Deployment. Doctoral Dissertation. Walden University. Minneapolis, Minnesota.
Mohammadimehr, Z.; and Ayatollah, K. B. (2017). The Relationship between Emotional Intelligence, Attachment Styles and Optimism with Martials Satisfaction. Interdisciplinary Journal of Education, 1(2), 50-58.
Nurhayati, S. R.; Faturochman; and Fadilla-Helmi, A. (2019). Marital Quality: A Conceptual Review. Buletin Psikologi, 27(2), 109-124.
Omoniyi-Oyafunke, C.; Falola, H. O.; and Salau, O. P. (2014). Effect of Marital Instability on Children in Abeokuta Metropolis. European Journal of Business and Innovation Research, 2(3), 68-77.
SadeghiFard, M.; Samavi, S. A.; and Mohebbi, S. (2015). The Relationship between Problem-Solving Skills and Conflict Resolution Styles with Marital Intimacy and Compatibility among Couples. Academic Journal of Psychological Studies, 5(1), 67-76.
Schutte, N. S. et al. (2001). Emotional Intelligence and Interpersonal Relations. The Journal of Social Psychology, 141(4), 523-536.‏
Serrat, O. (2017). Understanding and Developing Emotional Intelligence. Knowledge Solutions, Springer, Singapore, 329-339.
Simanski, J. W. (1996). Long-Term Marriage Conflict and Longevity Strategies over the Life Span: A Qualitative Study. Retrospective Theses and Dissertations. Paper 11489.
Skowron, E. A.; and Dendy, A. K. (2004). Differentiation of Self and Attachment in Adulthood. Journal of Contemporary Family Therapy, 26(3), 337-357.
Skowron, E. A.; and Friedlander, M. (1998). The Differentiation of Self Inventory: Development and Initial Validation. Journal of Counseling Psychology, 28, 235-246.
Skowron, E. A.; and Schmitt, T. A. (2003). Assessing Interpersonal Fusion: Reliability and Validity of a New DSI Fusion with Others Subscale. Journal of Marital and Family Therapy, 29(2), 209-222.
Skowron, E. A.; Stanley, K.; and Shapiro, M. (2009). A Longitudinal Perspective on Differentiation of Self, Interpersonal, and Psychological Well-Being in Youngadulthood. Contemporary Family Therapy, 22, 234-244.
Smith, L.; Ciarrochi, J.; and Heaven, P. C. (2008). The Stability and Change of Trait Emotional Intelligence, Conflict Communication Patterns, and Relationship Satisfaction: A One-Year Longitudinal Study. Personality and Individual Differences, 45(8), 738-743.‏
Tang, Chiung-Ya; and Curran, M. A. (2012). Marital Commitment and Perceptions of Fairness in Household Chores. Journal of Family Issues, 34(12).
Van den Broek, B.; Bus, B.; and Rijnen, S. (2021). Comment on Laratta et al. Marital Stability and Quality of Couple Relationships after Acquired Brain Injury: A Two-Year Follow-Up Clinical Study. Healthcare 2021, 9, 283. Healthcare, 9(8), 1024. Multidisciplinary Digital Publishing Institute.
Walker, A. J.; and Thompson, L. (1983). Intimacy and intergenerational aid and contact among mothers and daughters. Journal of Marriage and the Family, 841-849.‏
Wollny, A.; Jacobs, I.; and Pabel, L. (2020). Trait Emotional Intelligence and Relationship Satisfaction: The Mediating Role of Dyadic Coping. The Journal of Psychology, 154(1), 75–93.