پژوهش حاضر با هدف تدوین چارچوب بازیوارسازی تربیت دینی با رویکرد تکلیف گرا انجام شد. روش پژوهش کیفی است که با استناد به رهیافت نظام مند(اشتراوس-کوربین) صورت پذیرفت. داده های تحقیق از طریق مصاحبه نیمه ساختاریافته با خبرگان دانشگاهی و مدیران برنامه ریزی درسی جمع آوری گردید. پژوهشگر، اشباع نظری را در مصاحبه یازدهم درک نمود. پس از تجزیه وتحلیل داده ها در سه مرحله کدگذاری باز، محوری و انتخابی، الگوی پارادایمی پژوهش ارائه گردید. دراین الگو؛عوامل علی عبارتنداز: ناکارآمدی آموزش سنتی، بی توجهی به دین، الزامات حکومتی، بهبود اثربخشی آموزش، بی توجهی به تفاوتهای فردی. عوامل زمینه ای عبارتنداز: به روزرسانی آموزش، افزایش گرایش به بازیهای رایانه ای، الزامات آموزش و پرورش، تمایل معلمان به استفاده از روشهای نوین، وجود الگوهای مشابه. پدیده محوری؛ بازیوارسازی تربیت دینی با رویکرد تکلیف گراست و راهبردها در این زمینه عبارتنداز: کاربرد منابع دینی در داستان پردازی، کاربرد هنر اسلامی و نمادهای دینی در طراحی، تعیین منابع مالی، تعیین محتوای تربیت دینی، مشاوره با کارشناسان، آموزش معلمان، اصلاح نگرش خانواده ها. عوامل مداخله گر عبارتنداز: هزینه بالا، هماهنگی پیچیده ، ضعف زیرساختها، عدم شفافیت در رویکرد و پیامدها عبارتنداز: سرگرمی اخلاقی، تکلیف مداری، توحید اعتقادی و عملی، خلوص نیت، آگاهی و معرفت دینی، خودسازی، تقویت مختاربودن، تقویت انگیزه، تعامل مسئولانه با جامعه.روایی و پایایی یافته های پژوهش با استناد به نظرات خبرگان و نیز محاسبه شاخص های مرتبط تائیدگردید.نتایج این پژوهش ضمن تاکید بر لزوم استفاده از روش های جدید آموزشی، بر بازیوارسازی با رویکرد تکلیف گرا، به عنوان استراتژی مناسب به منظور دستیابی به تربیت دینی دانش آموزان تاکید می نماید.
)